We hebben ruim een week in Cádiz gelegen, ’n mooie Stad met veel historisch erfgoed.
Henk is van hieruit naar Barcelona gevlogen om daar z’n kinderen te verrassen. Beide dochters waren voor een zussen-broer weekend bij Wouter op bezoek. Hun reactie was geweldig!
Marja heeft tijdens Henks afwezigheid Cadiz op de fiets doorkruist.
We waren van plan om na het “op en neertje” Barcelona, naar Marokko over te steken maar harde wind(stoten) hielden ons echter vast in de haven van Cádiz. Dit bracht ons wel in de gelegenheid om met de trein naar Sevilla te gaan. Ook ’n geweldige stad met heel veel bezienswaardigheden, ’n aanrader!
Ondanks een hele harde wind gedurende de nacht vóór vertrek, durfde we de oversteek naar Marokko aan. Op zee waren de gevolgen van de inmiddels getemperde wind goed te merken. Van enige structuur of richting van golven was geen sprake. Het gevolg was dat Marja na enige uren voor de eerste keer sinds de reis zeeziek werd. Henk zat er tegenaan.
Voor de besturing hebben de windvaan aan het werk gezet. Deze hield zich ondanks de onrustige zee goed.
De eerste 70 mijl kon er worden gezeild, hierna viel de wind vrij plotseling weg zodat helaas de motor moest worden bijgezet. Deze is tot Rabat, 90 mijl verderop, niet meer uitgegaan.
De zee werd rustiger waardoor we ons steeds beter gingen voelen.
Tegen het eind van de tweede dag kwam Rabat in zicht. Rabat mag alleen met behulp van een loods worden binnengevaren. Via marifoonkanaal 10 moet deze worden aangevraagd. We hadden al gehoord dat dit niet altijd in één keer lukt. Ook bij een zwel van meer dan 2 meter wordt er niet geloodst. Later hoorden we dat er tevens rekening gehouden moet worden met het getijde, het mag niet te laag water zijn. We hadden geluk, bij de derde poging lukte het om contact te krijgen, de pilot zou binnen 4 minuten arriveren.
Wat waren we opgelucht, want veel vertrouwen in de stuurinrichting hadden we op dat moment niet. Er kraakte iets onheilspellends tijdens het draaien van het stuurwiel.
Ondanks het feit dat het op zee rustig was sloegen de golven meters hoog tegen de pieren uiteen. Tussen de pieren kregen nog een flinke deining achterop waardoor we met bijna 10 knopen naar binnen surften. Binnenkomen met een loods bleek geen overbodige luxe. Links en rechts waren rotsen en ondieptes niet ver van de boot te zien.
Eenmaal binnen werd het rustig en voeren we een compleet andere wereld binnen. Rechts de Medina van Rabat, links die van Salé. Vóór ons de minaret van de Hassan II Moskee. We laveerden langs vissers en roeiende veermannen. Door velen van hen werden we “wellcome in Morroco” geheten, geweldig!
We moesten de boot aan de meldsteiger afmeren. De douane en politie zou over 5 minuten (= 3 kwartier) aan boord komen voor de inklaring. Dit bezoek deed helaas alle “wellcome” wel wat verbleken, wat ’n bureaucratie! Zeker 7 keer hebben we de bootnaam, verzekering gegevens, paspoortnummers, namen en nog veel meer op verschillende formulieren moeten invullen. Het feest begon pas echt toen bleek dat de voornamen “Hendrikus Cornelis” op het paspoort niet overeen kwamen met alleen “Henk” op de verzekeringspolis. “Is de boot van uw broer” werd er gevraagd. Zie dat maar is uit te leggen.
We lieten de agent, die was het lastigst, het artikel over ons in het blad Zeilen zien. Dat vond de man wel heel erg interessant, hij dacht nu te maken te hebben met beroemde Nederlandse zeilers. De agent vroeg of hij het blad mocht meenemen om het artikel te kopiëren. Waarschijnlijk om aan zijn collegae te laten zien met welk een beroemde personen hij te maken had gehad. We hebben hem in zijn waan gelaten waardoor het gesprek er veel gemakkelijker op werd.
We mochten vervolgens de boot in de haven afmeren, naast de Summerwind die we 3 maanden eerder in Bretagne hadden ontmoet.
Ook lagen in de haven de Fastus, White Mustang en Amuse, boten die we al eerder op onze reis zijn tegengekomen.
We genieten van dit soort verhalen! Wat een belevenissen.
Groetjes van Anneke en Sjoerd
geweldig weer te lezen wat een avontuurlijke reis het is. Leuk ook dat jullie op land zoveel doen, Sevilla bijvoorbeeld, prachtig Andalusie. En dan nu Marokko, weg uit Europa, de omgekeerde gang van vele vluchtelingen gemaakt. Bijzonder deze ervaringen. En dan nu Afrika, met zijn ”fijne’ bureacratie en corruptie, leuk opgelost met het zeilartikel!! heerlijk
Leuk hoor, eindelijk echt in een ander wereld deel. Hebben jullie ook het gevoel dat de cultuur totaal anders is? Ik vond dat bij marrakesh wel, maar dit gebied kan natuurlijk een stuk westerser zijn.
Rabat valt mee, we zijn nu in Fez maar dat is duidelijk anders.
Hoi Henk en Marja
Wij volgen de reis van jullie , het blijft super.
Klopt het dat vesselfinder niet goed werkt?
Jullie zitten op de oceaan!!!!
Lijkt me niet te kloppen.
Ik stuur binnenkort een mail naar Marja.
vr gr Martien en Wil
Ik weet ook niet hoe het komt dat Vesselfinder ons op de oceaan laat ziten.
Volgens Marinetraffic varen we Cadiz binnen
Hallo Henk en Marja,
Helaas ben ik inmiddels al weer terug in Nederland. Maar het was erg leuk om jullie bij de moskee Hassan II te ontmoeten. Ik heb genoten van de wandeling die we door de medina hebben gemaakt.
Ik hoop dat jullie op tijd de trein terug hebben gehad. Heel veel plezier nog met jullie zeilreis. Ik zal af en toe eens kijken waar jullie zijn.
Groeten, Tomas.
We reizen nu door Noord Marokko met een huurauto. Heel mooi hier!
Volgende week hopen we naar Agadir te kunnen zeilen?
Hoi Henk en Marja,
Mooi het volgende continent bereikt! (nu nog maar 3 te gaan..).
Na Duizend en een nacht in Marokko lekker straks overwinteren op de Canarische Eilanden?
succes, Rene