Marja


Mijn hobby was duiken, voor mijn meiden ook leuk, want we gingen kamperen in Zeeland. Er waren altijd kinderen om mee te spelen. Later vermaakten ze zich minder als ik een uur onderwater was en dreigden ze niet meer mee te gaan. Ik wilde mijn gezin bij elkaar houden. Wat nu?
Mijn zus kwam koffie drinken en stelde voor om samen een zeilboot te kopen. Nadat ze weg was stond er al snel een rode en blauwe boot in mijn mail box. De rode is het geworden en de meiden weer tevreden. Het klinkt heel lux voor een alleenstaande moeder, maar bespaarde er enorm mee. Wij gingen met de boot op vakantie en ook vele dagen en weekenden waren we met vriendinnen op de water te vinden.
Het gezin van mijn zus vond de boot na 3 jaar niets meer aan maar mijn meiden wilde niet meer zonder. Ik heb een grotere boot gekocht met vier goede slaapplaatsen, wc en keuken. Het werd een echte vrouwenboot met nagellak en lekkere sopjes . Als vrouwenboot hadden veel aanspraak en bewondering. Vrouwen varen vaak passief mee met de mannen.
Ik besloot ook met vrouwen de wekelijkse wedstrijd van de vereniging te gaan varen. We werden het kippenhok genoemd maar vaarde trouw mee. Op de voor de windse rakken werd er koffie gedronken.
We gingen steeds verder weg en dat hebben mijn meiden tot lang in hun studietijd volgehouden.
Er zou een moment komen dat ze niet meer mee zouden graag en ik wilde graag de Waddenzee op. Ik zocht een boot om een keer mee te varen. Dat is dus Henk geworden. Hij ging een wereldreis maken, iets waar ik nooit over nagedacht had. We kregen al vrij snel een relatie en hij wilde dat ik mee ging. Naar lezingen gegaan en blogs gelezen om beter beeld te krijgen van wat een wereldreis inhoudt. Ik was er wel geschikt voor maar wilde ik dit wel? Je geeft er een hoop voor op. Het moeilijkste was mijn eigen boot verkopen. Het heeft een jaar lang tranen gekost om de stap te nemen.
Eerst de meiden klaar met de studie en een klein beetje op hun plek. Henk stelde de reis een jaar uit en ik ging mee. Henk wil de wereld rond, mij maakt het niet uit. Ik wil graag reizen en mooie plaatsen ontdekken fijne mensen ontmoeten en genieten van de prachtige verhalen van de andere reizigers. Het is een manier van leven, best zwaar en druk. Je moet op elke plek weer wennen. Afscheid nemen vind ik niet makkelijk. Tot later zeg ik daarom tegen iedereen.