In ons laatste blog schrijven we dat we Frans Polynesië zouden gaan verlaten. Gunstige omstandigheden om Maupiti binnen te varen deed ons echter besluiten nog wat langer te blijven.
Maupiti is een klein eiland, omgeven door een rif en motus (eilandjes). De smalle pas die toegang geeft tot het eiland ligt op het zuiden. Het water stroomt er altijd naar buiten tegen de overwegend uit het zuiden komende deining in. Deze twee fenomenen zorgen er voor dat de pas maar zelden gemakkelijk te passeren is. De voorspellingen waren echter zo gunstig dat we besloten deze parel niet over te slaan, ondanks het risico dat we er een tijdje opgesloten zouden kunnen zitten.
De 50 mijl van Tahaa naar Maupiti hebben we zeilend in één dag overbrugd.
Van afstand leek het een onmogelijke opgave de pas van Maupiti door te varen, hoge brekende golven leken de doorgang te versperren. Dichterbij gekomen bleek er toch een klein vlak gaatje te zijn waar we ons met een op volle toeren draaiende motor doorheen wurmde. We waren binnen.
Een mogelijkheid een paar dagen later om door te varen hebben we in de wind geslagen omdat we het hier veel te veel naar ons zin hebben.
Ondanks de harde wind liggen we hier heel comfortabel, het rif en de eilandjes houden de hoge deining op zee tegen. Dankzij deze wind produceert de windmolen genoeg energie voor de koelkast, verlichting en het opladen van de diverse apparatuur. De generator hebben we al ruim twee weken niet hoeven te gebruiken
Maupiti is met zijn 1200 inwoners het op een na meest westelijke bewoonde eiland van Frans Polynesië. Twee jaar geleden is hier een vliegveld aangelegd waardoor toerisme nu een belangrijke bron van inkomsten is. Hotels zijn er niet, de toeristen worden ondergebracht in pensions. Hierdoor heeft de plaatselijke bevolking er het meest profijt van.
Op Maupiti komen we voornamelijk blije vriendelijke mensen tegen. Evenals vorig jaar op Aratika wordt hier de Heiva gevierd. Dit culturele evenement duurt een paar weken. Het vindt plaats op een groot terrein waaromheen van natuurlijke materialen tijdelijke restaurants zijn gebouwd. Je kunt er heerlijk eten voor een heel schappelijke prijs.
Met de bemanningen van een 6 tal andere zeilboten organiseren we elke week een bbq op het strand van een van de motus, we zijn naar de hoogste top (350 meter) van het eiland geklommen en fietsen met de fietsen van de Migration af en toe het eiland rond (10 km). De rode trimaran Migration komen we sinds Hao, al weer meer dan een jaar geleden, regelmatig tegen.
Al een paar keer is Marja met Aline en Bruce van de Migration manta’s gaan spotten. De enorme statige beesten trekken zich weinig van de snorkelaars aan. Als je wilt kun je ze zelfs aanraken.
Kortom, net vakantie hier. Omdat we niet varen is er nauwelijks iets te klussen of repareren aan de boot.
Op een van de motus wordt iedere zaterdag een lunch voor de toeristen klaargemaakt. Op traditionele wijze wordt het eten in manden onder de grond gaar gestoomd. We hebben hieraan met de andere zeilers deelgenomen
We hopen de komende week weer verder te kunnen. De volgende bestemming is Maupiha, 100 mijl naar het westen. Op dit atol wonen nog een 8 tal mensen verdeeld over 3 families. Aangezien het eiland niet meer bezocht wordt door een bevoorradingschip zijn de mensen daar voornamelijk afhankelijk van de zeilers die het atol aandoen. Wij nemen ook diverse goederen voor hen mee.
In ons volgende blog willen we vertellen over het leven van de mensen daar.
Weer een bijzonder verhaal! Wat een goede keuze om dit eiland aan te doen. Mooie foto’s!
Echt vakantie! Die opmerking viel me op, heerlijk dat er eindelijk eens een echte vakantie aan boord is. leuk verhaal over een eiland waar de meeste zeilers niets over (kunnen) vertellen. Veel plezier op dat volgende hele kleine eiland!
Mooi verhaal Henk en Marja. Wat een fantastische plek om “vakantie” te hebben. Goede reis naar Maupiha.
Wauw!
Prachtig verhaal. Leuk dat er even alleen maar tijd is voor leuke dingen het lijkt wel vakantie. Groetjes Willem en Wietske Visser
Geniet nog even van deze vakantie. Wat een heerlijk verhaal en mooie beelden weer. Groetjes van Suzanne
Wat een prachtige plek! Leuk om je belevenissen elke keer te lezen Henk.
Groetjes Annemarie en Huub
Hallo Marja en Henk,
Wat een mooi eiland waar jullie over vertellen. Ik kan mij voorstellen dat je daar wat langer wilt blijven.
Op Google Earth kun je altijd goed zien hoe het er uit ziet. Bedankt voor de mooie verhalen en geniet van het vervolg van jullie reis.
Groetjes Mappy en Rob
Hallo Marja en Henk,
Wat een mooie belevenissen ervaren jullie keer op keer. Ik had al besloten dat een wereldreis er voor mij niet meer in zit, maar elke keer als ik een blog van jullie lees dan begin ik toch weer te twijfelen.
Groet, Johan
Lieve Henk en Marja, wat een prachtig atol en wat een mooie ankerplaats.
Lijkt me heel erg leuk en interessant om dat evenement mee te maken, zou me zo naar Maupiti willen zappen om er bij te kunnen zijn.
Geniet daar
Liefs
Carnique
Wat een prachtige werelden doen jullie aan!
Groeten uit Staveren
Wat fantastisch, dat we weer op jullie schouders mee kunnen reizen, en genieten van deze paradijselijke, beelden! Ik zie uit naar het volgende relaas. Henk, Marja fijne reis ! Willem&Maria
Hallo Henk en Marja,
Zie er nog steeds fantastisch uit waar jullie komen.
Wens jullie nog steeds een mooie wereld reis toe.
Groeten van Ton en Sonja van der Kleij.
Henk en Marja,
nog eventjes genieten van jullie vakantie. Maar niet te lang hè. Wij willen graag meer lezen over avonturen en ontberingen! Maar wel uitkijken en heel blijven!
groetjes Rene Schouten