mei – juni 2024 – Iles sous le vent

10 dagen hebben we gelegen in Port Phaeton, een diepe baai op Tahiti. De baai was van alle gemakken voorzien: een echte grote Franse supermarkt op loopafstand, winkels voor bootspullen nabij en een heel beschutte ligging.
Naast ons lag de Moez Avel van Herve die we nog kennen van Buenos Aires. In de jachthaven lag de Toupa Deux met Marie en Yves die we ruim 4 jaar geleden hebben ontmoet in Uruguay en waarmee we in Patagonië een stuk hebben opgevaren.
Yves heeft naar het startprobleem van de motor gekeken en waarschijnlijk de oplossing gevonden. Tijdens het starten, of eigenlijk de poging daartoe, mat hij maar een spanning van 5 volt op de startmotor, lang niet genoeg om de boel draaiende te krijgen. Hij heeft er een relais tussen geplaatst en sindsdien start de motor in één keer! Wel zal t.z.t. het startslot vervangen moeten worden.
Met Peter en Lesley die met de Itchy Feet ook de baai zijn binnen komen varen, hebben we een auto gehuurd en ermee het eiland rond gereden. Het eiland viel ons wel wat tegen. De kust is rondom vrijwel overal bebouwd. Het waarschijnlijk prachtige binnenland is met een auto onbereikbaar.

We zijn naar Moorea overgestoken en hebben er de boot achter het rif in Baie Vaiare geankerd.

Een tocht met de bijboot naar de kant was een kleine mijl varen. Tijdens de terugtocht werd de buitenboordmotor zo verschrikkelijk heet dat we de deze moesten stoppen en vervolgens terug naar de Dina Helena moesten peddelen. Dit gaat in een rubberboot toch al niet gemakkelijk maar met de wind op de neus was het echt een drama.
In Tahiti had ik de impellor (= molentje dat zeewater voor de koeling oppompt) vervangen door een impellor die eigenlijk niet paste. Van de oude waren alle schoepen verdwenen. Het had mij toen een dag werk gekost, ook omdat ik niet wist hoe het moest. Herve heeft mij ermee geholpen. Ook de deze impellor bleek het zelfde lot te zijn ondergegaan, Gelukkig hadden we inmiddels een wel passende impellor gekocht en met de opgedane ervaring ging de vervanging nu een stuk sneller.

We zijn naar Cooks Bay aan de andere kant van Moorea gevaren alwaar ook weer de Toupa Deux, Itchy Feed en later ook de Moez Avel lagen geankerd.
Tijdens het testen van de buitenboordmotor bleek dat door de hitte het omhulsel van de gaskabel te zijn gesmolten. We hebben al lange tijd problemen met het ding en er heel veel geld ieder jaar ingestoken opdat we besloten een nieuwe motor te kopen.
Yves, die al jaren op Tahiti woont, had voor ons in Papeete (hoofdstad van Frans Polynesie) een mooie aanbieding gevonden.
Uit twee opties konden we kiezen: terugvaren naar Tahiti en daar de boot ver buiten de stad ankeren of met de veerpont teruggaan en midden in de stad aankomen. We besloten voor het laatste. Met de bijboot om 6 uur in de ochtend naar de kant (zal je altijd zien dat de motor het dan wel doet) en gelift naar de pont. Om 8 uur liepen we al in Papeete door een niet al te aantrekkelijke buurt. Verbaasd waren we dan ook er een mooi koffietentje gevonden te hebben.
In de watersportwinkel werden we heel vriendelijk ontvangen. Een van de medewerkers heeft ons met de auto teruggebracht naar de veerpont. In eerste instantie wilden ze daar de buitenboordmotor niet doorlaten maar na enig overleg werd er een uitzondering gemaakt. Om 10 uur in de ochtend waren we al weer terug op Moorea en de eerste passerende auto bracht ons naar de plaats waar de Dina Helena geankerd lag. Binnen 5 uur waren we weer terug, met een nieuwe buitenboordmotor, een Mariner 2 tact, 3,3 HP. Een motor misschien niet al te best voor het milieu maar wel een die veel minder onderhoud behoeft.

De volgende stop was het eiland Huahine, een nacht varen. Eigenlijk zijn het twee eilanden verbonden met een brug. Met een scooter hebben we beide eilanden rondgereden, Marja voor en ik achterop. Met mijn hoofd stak ik ver boven haar uit.

We bevinden ons sinds Tahiti op de “Îles Sous-le-Vent”, na Gambier, Tuamotu en de Markiezen de 4e eilandengroep van Frans Polynesie.
Gambier is een groot atol waarbinnen zich een aantal eilanden bevinden, De Tuamotu zijn alleen atollen, de Markiezen uit zee reizende eilanden en de “Îles Sous-le-Vent” zijn eilanden met er omheen een rif. Dit rif maakt het ankeren hier heel comfortabel.

9 juni
We zijn nu op Raiatea, we gaan hier uitklaren. Op 130 mijl ten westen van hier ligt het laatste Frans Polynesische atol Maupithaa dat we met zijn 9 inwoners een bezoek willen brengen. Vervolgens varen we richting Tonga.