December 2017 januari 2018 Fuertaventura – Gran Canaria

22 december zijn we van Lanzarote naar Isla Lobos bij Fuerteventura overgestoken, ’n vaartochtje van 7 NM.
We hebben er 2 dagen geankerd, gewandeld en gezwommen. Lobos is een klein onbewoond eilandje, bestaand uit lava en zand. Desondanks is het er schitterend.
De dag voor Kerst zijn we naar Fuerteventura gevaren (2 NM) en daar het anker laten zakken voor de haven van Corraleo, achteraf geen beste keuze:
Er stond een stevige wind maar de voorspellingen beloofde ons dat het hierbij zou blijven. De windrichting echter zorgde wel voor een onaangename zwel.
Een heerlijk Kerst driegangendiner hadden we voor ons zelf klaargemaakt. De begeleidende wijn deed ons goed smaken en de zwel een beetje vergeten. De verrukkelijke port, die we een paar maanden eerder in Porto hadden gekocht, deed hier nog een schepje bovenop.
Tegen middernacht zochten we de kooi op. We slapen voorin de boot waardoor we de bewegingen van het anker en de ketting goed kunnen horen.
Rond ’n uur of 2 begon het toch harder te waaien. De zwel nam ook evenredig toe waardoor de boot hevige schommelingen maakte. Bij ieder golf werd de ankerketting als een snaar gespannen. De boot lag dan met een ruk stil, wachtend tot de volgende golf. Het ging gepaard met een hevig gekraak op het beslag waaraan de ketting met lijnen aan de boot is bevestigd.
Na wel een hele grote klap besloten we een ankerwacht in te stellen. Iedere keer als we ankeren plaatsen we waypoints op de plotter. Hierdoor kunnen we zien of we op onze plaats blijven liggen. De “ankerwachter” houdt het beeldscherm in de gaten.
Het leek goed te gaan, de boot lag nog boven op het waypoint die we bij aankomst hadden geplaatst.
We hoopten het tot de ochtend te kunnen volhouden. De haven van Corralejo is niet fijn om met deze wind in het donker binnen te varen.
Om 4 uur ging het mis. Het anker was losgeraakt en de boot werd richting de kant gedreven. De rotachtige bodem gaf het anker geen kans om zich opnieuw in te graven. Motor aan en anker op. De elektrische ankerlier had het er moeilijk mee. De oorzaak bleek duidelijk nadat het anker boven water kwam. In ons anker haakte een tweede, voor ons onbekend anker. Om ons anker goed binnen te krijgen moest deze worden verwijderd. Hangend over de preekstoel en inmiddels flinke schommelingen trotserend heb ik het ding los weten te wrikken en weer naar de bodem laten afzinken. Het heeft mij helaas een aantal gekneusde ribben opgeleverd.
Een volgende ankerpoging mislukte. De steel van het anker bleek bijna 45 graden te zijn verbogen. Ik had het niet eerder opgemerkt. We hebben het hier over een 3 bij 5 cm dikke stalen steel, de krachten moeten enorm geweest zijn.
Dan toch maar de haven in. In zo’n situatie meer je het liefst met de neus in de wind af. Een politiesteiger bleek de enige te zijn die hiervoor in aanmerking kwam. Het lukte, ondanks de heftige omstandigheden, goed maar helaas werden we door een overijverige bewakingsbeambte na een half uur weer weggestuurd. In de jachthaven zou plaats zijn. We weigerde te vertrekken zonder eerst polshoogte genomen te hebben. Je moet er niet aan denken om in dit weer, met een harde wind in de rug een jachthaven binnen te varen zonder de situatie te kennen. In principe varen we in donker geen onbekende havens binnen.
Er bleek nog één plek beschikbaar. We hebben er de boot afgemeerd en nadat we nog ’n glas port  op de goede afloop hebben genomen zijn we om half 7 eerste Kerstdag de kooi ingekropen.
Op voor ons 2e Kerstdag hebben we het anker door de straten van Corralejo gezeuld. Toch wel fijn dat niet overal 2e Kerstdag wordt gevierd. Door een gerenommeerd bedrijf is de steel weer rechtgezet.
We hebben hierna direct de haven verlaten om ervoor weer het anker te laten zakken
Al snorkelend hebben we nog naar het vreemde anker gezocht maar helaas zonder resultaat.

Op 28 december zijn we naar de hoofdstad van Fuertaventera, Rosario gevaren. Broer/zwager Stef had hier met z’n gezin en schoonouders een appartement gehuurd om er oud en nieuw te vieren.
Rosario heeft geen jachthaven en gezien de windvoorspellingen voor oudejaarsnacht en nieuwjaarsdag durfde we de boot niet op het anker alleen achter te laten. We zijn daarom op de laatste dag van het jaar naar Puerto Castillo gevaren. In de haven was nog één plek beschikbaar.
Oud en Nieuw hebben we in het appartement in Rosario gevierd. Om 12 uur op het dakterras noodvuurwerk, waarvan de houdbaarheidsdatum al was van verlopen, afgestoken. Slechts één handfakkel liet het afweten. De noodvuurpijl, houdbaar tot 1992, vloog in plaats van recht omhoog, horizontaal een woonwijk binnen en heeft er gedurende enkele minuten de buurt in een felle rode gloed gezet.

Vanaf 2 januari hebben we de boot in de haven van Grand Tarajal afgemeerd. Van hieruit hebben we met huurauto’s 2 dagen het eiland verkend en met z’n allen nog een dagje gezeild. Stef had vanuit Nederland een nieuw roer voor de windvaan meegenomen. Deze hebben we uitgeprobeerd.

Westkust Fuertaventura
met Stef en familie

Na afscheid van Stef en familie genomen te hebben zijn we 9 januari overgestoken naar Gran Canaria. Het was een rustige tocht van 95 Nm. Op de havenhoofden van Pasita Blanco stonden Merel en haar vriend Rob ons al op te wachten. Met Merel was het een vrolijke weerzien, met Rob een kennismaking.
De volgende dag zijn we met ze naar Puerto do Mogan gevaren. Ook hebben we kennis gemaakt met de ouders van Rob die er in de buurt op vakantie waren.
Met de huurauto van Merel en Rob hebben we mooie tochtjes over het eiland gemaakt.

met Merel en Rob
Zuiden Gran Canaria

Inmiddels (20 januari) liggen we al weer een paar dagen in de baai van Puerto Anfi del Mar.
Morgen gaan we naar de hoofdstad Las Palmas. Hier komt eind van de week Lisa aan boord. Met haar gaan we de oversteek naar Tenerife maken.

uitzicht van Fuertaventura op Tenerife, 100 km hier vandaan!

Onze plannen voor het komende jaar hebben we gewijzigd. Voorlopig blijven we op de Canarisch. In de zomer proberen, als de wind het toelaat, naar Madeira op en neer te zeilen. Dan naar Gambia, vervolgens Kaapverdië en pas begin 2019 oversteken naar Brazilië.

Morgan, we hebben hier zowel in de haven gelegen als voor anker in de baai, links op foto.

 

10 reacties

  1. Hallo Henk, Marja,
    Fijn weer een bericht over jullie avonturen te kunnen lezen. Gezelligheid met de familie maar ook een gedoe met dat anker zeg. Je zelfredzaamheid wordt dan wel weer op de proef gesteld! Hoop dat jullie verder geen pech hebben. Gran Canaria zijn wij 2 keer geweest en vond ik persoonlijk niet zo veel aan alhoewel wij vooral toen voor een prikkie naar de zon wilden. Op Tenerife hebben Rene en ik onze eerste vakantie samen doorgebracht in 1974. Veel mooie herinneringen en in mijn belevenis een stuk mooier eiland dan Gran Canaria. Een mooie ” winter” op de Canarische eilanden. Groet Sjaan. PS wie had dat kunnen denken deze zomer dat Ted vanaf volgende week de scepter zwaait in jouw archieven 🙂

  2. Hoi pap,

    Groot gelijk hoor, dat jullie de oversteek naar Brazilië nog even uitstellen. Jullie hebben toch alle tijd. Veel plezier met alle bezoekers de komende weken. Wij zien jullie gelukkig ook snel weer.

  3. Hallo Henk en Marja,
    Geweldig, die zeilverhalen op de,inmiddels, Canarische eilanden! Gelukkig is het goed afgelopen, dat verhaal met die (alweer) krabbende ankers!
    Hoelang hebben jullie erover gedaan, van Marokko naar de Canarische eilanden! Ik heb dat denk ik gemist, in een vorig relaas!
    In ieder geval, “bon vent”
    Willem&Maria

  4. Hallo Henk en Marja,
    Het blijft een avontuur met materiaal en wind die zich onvoorspelbaar blijven gedragen! Leuk dat er zoveel mensen steeds langskomen steeds. Plannen gewijzigd, groot gelijk, alle tijd en er is veel te zien in het gebied waar jullie nu zijn. Heen en weer naar Madeira is zeker weer een test hoe alles zich houdt.
    Alle goeds en groetjes van Suzanne

  5. Ik zag jullie verhaal in Zilt. Leuk dat er aandacht aan wordt besteed.
    Zelf ben ik ook in Gambia geweest met een zeilboot. De rivier op is een echte belevenis.!
    Groeten
    Hans

  6. Hallo Henk en Marja,

    Wat een verhalen weer van jullie kant. De avonturen van kapitein Rob zijn er niets bij in vergelijking.

    Geniet van jullie voorlopige verblijf in het Canarisch gebied.

    Hartelijke groet,

    Cees en Marijke

  7. Hallo Henk en Marja, ik jullie verhaal en wat maken heel veel leuke dingen mee en ook wel wat ongemakken mee.
    Maar ik wens jullie heel veel plezier en nog heel veel goede zeemijlen toe.
    De vriendelijke groeten van Ton en van Sonja.

  8. Hallo Henk en Marja,
    Ankeren blijft een moeilijk verhaal. Waar jullie lagen is het al gauw 10 tot 15 mtr diep.
    Dan heb je veel ankerketting nodig.
    Dat jullie de reisplannen hebben aangepast biedt weer mogelijkheden voor een bezoek.
    Dat geldt natuurlijk voor al jullie familie en bekenden.
    Geniet maar lekker van die eilanden.
    vr gr
    Martien en Wil

  9. Hallo Henk en Marja,
    Alles goed met jullie.
    Ik zag in het nieuws dat het heel slecht weer was in het Canarisch gebied.
    Ik alles oké.
    Gaat alles goed daar nu.

    Groetjes van Ton en van Sonja.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *