In dorpje Rotoava in het noorden van het atol Fakarava hoopten we verse groenten en fruit te kunnen inslaan maar helaas, op een paar appels en wat knoflook na hebben we niets weten te scoren. Dat terwijl er best wel wat toerisme hier is.
Van de week kwam de Hamaka binnenvaren. 4 Jaar geleden ontmoetten we ze voor het eerst in Uruguay, hebben een tijdje in Patagonië samen opgetrokken en de laatste keer dat we elkaar zagen was 2 jaar geleden in Panama.
De Oceaan is enorm groot maar toch komen we iedere keer weer bekenden tegen.
Een paar uur nadat er een bevoorradingsschip was afgemeerd was er vers voedsel in de winkel beschikbaar. Een voor een werden bakken met groente en fruit binnengedragen die door de 20 tal aanwezigen binnen een paar seconden werden leeg geraaid. Er waren opvallend weinig eilandbewoners aanwezig, waarschijnlijk worden hun bestellingen aan huis afgeleverd. Met een tas vol heerlijke groente en fruit keerden we terug naar de boot.
Marja is met een duikschool gaan duiken. Ze heeft dat in het verleden veel gedaan en heeft alle brevetten.
Heel enthousiast kwam ze van de eerste duik terug, heeft door de indrukken er zelfs niet van kunnen slapen. Na een tweede en derde duik was ze nog enthousiaster
We zijn naar het zuiden van het atol gevaren (29 mijl) waar Marja nog een 4 tal duiken heeft gemaakt, nu zonder begeleiding van een instructeur. Iedere ochtend begaven we ons met de bemanning van 4 boten naar de zuidpas van het atol, een beroemde duikspot. Daar gingen de duikers te water en lieten zich met de stroom meenemen het atol weer in. Mijn taak was om ze na 50 minuten weer op te pikken daar waar ze weer boven kwamen.
Marja: “Het is alsof je in een film van Geographics zwemt: grote groepen groupers, die niet voor je wijken, napoleonvissen en barracuda’s, muren van haaien en slapende haaien op de met koraal bedekte bodem en overal heel kleurrijke visjes. Grote scholen vissen die allen tegelijkertijd de zelfde kant op zwemmen”
De motu bij de zuidpas van het atol is zo’n 300 bij 200 meter groot. Ondanks de beperkte afmetingen zagen we bewoners zich op elektrische fietsen en scooters verplaatsen. Er stond zelfs een auto geparkeerd.
Na eerst nog een paar dagen geankerd te hebben bij de motu Hirifa zijn we dicht langs de binnenkant van het atol terug gezeild naar Rotoava, een mooie tocht zo vlak langs het rif. Daar meerde een paar dagen later weer het bevoorradingsschip af waardoor we onze groente en fruit voorraad konden aanvullen.
In tegenstelling tot wat we tot nu toe in Frans Polynesië gewend zijn is het hier heel druk op de ankerplaatsen. We liggen hier soms wel met meer dan 35 boten. Gelukkig is er ruimte genoeg.
Na maanden samen te hebben gevaren hebben afscheid genomen van de Aloma. Zij gaan naar Tahiti en vervolgens naar Tonga en Fiji.
Wij hebben besloten voorlopig op de Tuamotu’s te blijven en in september/oktober naar de Markiezen te gaan. Hier gaat de boot de kant op en gaan wij overwinteren in Nederland, onze eerste winter in 7 jaar.
Nu zijn jullie in het ‘mooiste stukje’ oceaan van de wereld beste Marja en Henk, naar mijn mening dan….
Richting west-zuid-west had ik graag ooit Bora Bora en de Cook Eilanden willen bezoeken.
Respect voor Marja en wat zal het duiken mooi zijn daar, na een ‘proefduik’ van 5-10 meter had ik een week oorpijn en heb de eer verder maar aan mezelf gehouden.
Ben wel benieuwd hoe de temperatuur daar is in de winter nu.
Groetjes van Aisha & René.
Wat een mooie foto’s van de duiktochtjes!
Jullie zijn een fantastisch avontuur begonnen, waar we, dankzij jullie levendige verslagen, enorm van kunnen meegenieten.
Groeten uit Staveren
Mooi verslag weer!Een hele andere wereld gaat open voor mij.
Wat een bijzonder kerkje met al die schelpenkettingen. Versieringen van de natuur in een kerk!
Met hartelijke groet! En behouden reis! Judith
Wat zijn jullie heerlijk bezig!
We zien jullie vast deze winter!
Wat lief van die kettingen.
Heel gaaf dat Marja heft gedoken.
Groetjes Merel
Volgens mij zijn jullie in het paradijs aangekomen. Boven en onderwater.
Lekker genieten!
Geweldig, wat een avontuur. Wat een prachtig gebied waar jullie nu zitten. Wat een cultuur en natuur. Even wennen als jullie deze winter naar NL komen. Voorlopig nog even genieten daar!!
Sjonge wat een verhalen weer Henk: fantastisch- hoezo overwinteren in Nederland? Kun je niet beter daar overwinteren en in t voorjaar naar Nederland komen?
Ben ook benieuwd hoe jullie de reis gaan vervolgen, wacht met spanning de volgende prachtige verhalen en avonturen af!
Veel plezier nog
See you!
Omdat de feestdagen met familie heel gezellig is natuurlijk! Leuk dat jullie er in de winter zijn!!
Euh….haaien? Betekend dat niet zwemmen voor je leven?
In mijn hersen wel in ieder geval (:-)
Weer mooi verhaal, tjonge,
Leuk weer alle avonturen te lezen! Fijn verblijf nog een paar maanden op deze eilanden, lijkt mij heerlijk. De zomer in Nederland is overigens ook heel lekker. Leuk dat jullie komen overwinteren in Nederland voor het eerst in vele jaren. Hoe doen jullie dat met Akersloot? dat is toch in de winter dicht? Jullie kunnen eventueel in mijn huis als ik in Mexico ben (van 23 oktober tot 22 november), maar misschien zijn jullie er dan nog niet of kunnen jullie gewoon in jullie caravan in Akersloot. Ik wilde het maar even laten weten. Groetjes van Suzanne