Augustus September 2019 – klussen in Barlovento

De eerste tijd van onze reis hadden we weinig te klussen aan de boot maar na twee jaar intensief gebruik van de beperkte ruimte gaat er van alles stuk.
Het begon in Brazilië maar hebben daar al uitgebreid over geschreven. Ik had toen het idee dat we het meeste wel gedaan hadden, maar niets bleek minder waar.

Van het een komt het ander. Gisteren bijvoorbeeld wilde ik een geroest ringetje vervangen van het toilet. Nog geen half uur later lag de hele pot uit elkaar.

Serieuze problemen kwamen we ook tegen, zo wilde de gashandel niet meer voor of achteruit. Eerste dachten we dat het aan de keerkoppeling lag, had het oliepeil erin nog nooit gepeild laat staan vervangen. Gelukkig bleek dit niet het probleem, het waren de kabels die de boel blokkeerden. We hebben nieuwe kabels aangelegd die door een andere weg te kiezen met 2/3 konden worden ingekort.

Een heel serieus probleem waren de tubo charger en elbow mixer. Ik kon tot voor kort niet uitleggen waar ze voor dienden, had er zelfs nog nooit van gehoord. Onder de motor vonden we al een tijdje roest, dachten dat het van de motorsteunen kwam. Na wat nader onderzoek bleek dat de verbinding tussen de twee onderdelen bijna was doorgeroest. Dit had ons in grote problemen kunnen brengen. De turbo charter is gereviseerd. Er wordt hier veel gereviseerd daar het moeilijk en duur is materialen te importeren. We hebben wel een nieuwe elbow besteld, deze moet uit de US komen.

De gereviseerde turbow charger en de nog te vervangen elbow mixer

Het rolfok systeem liep ook nog steeds niet soepel. We hadden deze voor vertrek nog laten controleren. Klimmend de mast in, om te zien of daar het probleem zat, kwam ik onderweg een pen in de zaling tegen die er op ieder moment uit had kunnen vallen, met desastreuze gevolgen van dien. Na heel lang zoeken bleek het probleem van de rolfok een gebroken bout op dek niveau, vlak boven de trommel, te zijn.

Het was koud hier de afgelopen maanden. Om het aan boord behaaglijk te houden hebben we een heerlijke dieselkachel. De diesel werd met behulp van een pomp betrokken uit de hoofdtank. Echter de bank waaronder de pomp bevestigd zat fungeerde tevens als klankboord. Tijdens het branden van de kachel leek het daardoor alsof er constant aan de deur werd geklopt. Al lange tijd waren we tevergeefs op zoek naar een geschikte dagtank, een reservoir die boven de kachel geplaatst kan worden waardoor de zwaartekracht de functie van de pomp overneemt. Onze Franse vrienden van de Pikaïa hadden er een voor ons liggen, een die perfect bij onze kachel past. Er moesten wel wat leidingen worden omgelegd.

Kachel met dagtank

Op de zuidelijke Atlantische oceaan kan het behoorlijk spoken. Om te voorkomen dat er spullen door de kajuit gaan vliegen hebben we extra sluitingen op de kastjes geplaatst. Voor een van de kastjes hebben we laadjes laten maken. Hierin zit nu het bestek opgeborgen wat eerst los boven het aanrecht stond.

Voor de vaarboom, die twee jaar geleden voor de Engelse kust overboord ging, hebben we eindelijk een vervanger gevonden. In een winkel met tweedehands bootmaterialen, waarvan zeker 80% van het assortiment door mij onmiddellijk naar de schroothoop zou worden gebracht, vonden we er een.
In een ruimte naast de schrootopslag werden spullen verkocht afkomstig van klassieke schepen. Hier was het alsof je in een museum rondliep.
Samen met Peter van de Oka hebben we de 4½ meter lange boom door de straten van de stad vervoerd.

De nieuwe vaarboom

Het water hier in de haven is bij lange na niet geschikt om met behulp van de watermaker er iets drinkbaars te maken. De watermaker hebben we daarom geconserveerd. Het bleek een hele klus om de kapotte manometer te verwijderen. Een nieuwe nemen we straks uit Nederland mee.

Tal van andere klussen hebben ons de laatste weken beziggehouden: plafond slaapkamer geïsoleerd, bakskisten opnieuw ingetimmerd, rits lazy bag (= opvangzak voor grootzeil) vervangen door klittenband, fok laten repareren, lieren schoongemaakt….. en nog veel meer, te veel en voor jullie niet interessant genoeg om allemaal te melden.

Marja maak de lieren schoon en voorziet ze van nieuw vet

Hier op het terrein van de marina Barlovento zijn vele kleine bedrijfjes die ons goed van dienst zijn. Ook in de buurt bevinden zich talloze watersport bedrijven. We proberen hier zo veel mogelijk gebruik van te maken. Importeren of zelf meenemen van materialen uit Nederland is vanwege de importbelasting (tot 100%) heel duur.

De werf van de haven
Zelfs dit wordt hier nog opgeknapt
In beide gangborden staan 30 liter jerrycans voor extra diesel opgesteld
Tijtje, onze nieuwe bijboot
Ook nog mijn verjaardag gevierd

Gisteren is hier de lente begonnen, morgen vliegen we naar de herfst.

Als je automatisch via de mail  op de hoogte gehouden wilt worden van onze avonturen kun je je inschrijven op de startpagina van deze site.

 

 

6 reacties

  1. Hallo Henk en Marja,
    Zo te zien Henk heb een zeer goede hulp met het bijhouden van je boot.
    Petje af voor jouw Marja dat je dat allemaal kan.
    Ik hoop als alles mee zit jullie gauw te ontmoeten.
    Ik mis toch ook de gezellige tijd en de gesprekken met Henk bij ons oude werk.

    De vriendelijke groeten van Ton en van Sonja.

  2. Beste Henk en Marja,

    Wat goed dat jullie de boot zo bijhouden en de problemen die zouden kunnen komen voor zijn. Ik vind het leuk om jullie dagelijkse leven zo te volgen en geniet van de verhalen en foto’s die jullie delen. welke kant het water jullie weer zal oproepen, voor iedere mijl, een behouden vaart en veel plezier samen.

    Groet, Rob Meijer

  3. Beste Henk en Marja,

    wat een prestatie om de wereld rond te zeilen! Petje af. Ik wens jullie weer een mooie tijd en behouden thuiskomst.

    groeten Carolien Smorenburg

  4. Wat een leven! Henk en Marja!Dat jullie dit samen kunnen doen!
    Hier stormt het ,echt oktober .
    Had het huisje van tim Veenstra willen boeken voor de kerst,
    lukte niet want Tim is s,winters in het Zuiden.
    Wij leven hier helemaal huisje boompje beestje.Ik rij wekelijks145 km heen en weer terug om mijn 90 jarige moeder bij te staan
    Oud worden is een kunst .Soms drink ik halverwege even thee bij Philine,het is altijd zo mooi bij haar ,een ware oase.Onlangs belde
    Astrid ,zij was bij Ploos van Amstel geweest met Barbara en Wilhelmien.Ploos woont op Bonaire, meen ik.Astrid was er schor
    vandaan gekomen ,daarna was ze een hele dag gaan zingen met
    een koor .Ook gaat een honkvaste zoon van haar ,het huis uit.Wie blijft er dan nog over .Een neef ,allround wereldburger,
    woont al enige jaren in ,om de ruimtes te helpen vullen ,en kookt goed.
    Petit reünie zinnetjes van een oud klasgenote ,Christine

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *