Met een beetje geluk hadden we Tijtje door de branding op het strand bij Punta de Mita weten te maneuvreren. Toen we weer terug wilden naar de boot was de zee er alleen maar heftiger op geworden. Er werd volop gesurft. We spraken een man aan die naast zijn surfboard op het strand zat te genieten van het spektakel op zee. Of hij enig idee had op welk moment de branding zou afnemen. We raakten in gesprek, hij bleek ook een zeiler. Het duurde niet lang toen door zijn verhalen er bij Marja een “kwartje viel” We hadden de man eerder ontmoet, twee jaar geleden in Puerto Williams, Zuid Chili, de meest zuidelijke marina van de wereld, ruim 7500 mijl hier vandaan. Wat een toeval! We hebben er toen op een boot van een gezamenlijke kennis met hem de avond doorgebracht.
Via Isla La Pena zijn we naar Bahia Chacala gevaren. Ook hier zag een landing op het strand met Tijtje er niet aantrekkelijk uit. Met zwemvliezen aan de voeten zijn we naar de kant gezwommen, een waterdicht tonnetje met onze spullen erin meeslepend. Het moet voor de mensen op het strand een vreemd gezicht geweest zijn, twee mensen uit zee opdoemend die vervolgens uit een tonnetje droge kleren en een grote tas tevoorschijn halen, de zwemvliezen hierin opbergen en de tocht wandelend voortzetten.
Het is vakantietijd, de week voor Pasen. Voor de vrome Mexicanen een reden om in deze “heilige week” er flink op los te gaan. Overvolle stranden waren hiervan het gevolg, het zag er zwart van de mensen. Veel muziek geproduceerd door elkaar overstemmende, voornamelijk uit koperblazers bestaande, bands.
Bij San Blas hebben we de boot geankerd in Bahia Matanchén. We hebben het historische stadje bezocht en een jungle tour gemaakt. Deze tour met een wat te snel varende panga ging over een riviertje door mangroves en eindigde bij een kraakheldere bron waar heerlijk gezwommen kon worden.
De 43 mijl lange tocht naar Isla Isabel kon grotendeels op zeil worden afgelegd. Het geïsoleerde eilandje ligt zo’n 30 km uit de kust, het wordt ook wel “de Galapagos van Mexico” genoemd. Het wordt een paar maanden per jaar bewoond door een handvol vissers en natuuronderzoekers. Duizenden vogels, waaronder de blauwvoetgent, de fregatvogel, pelikanen en meeuwen zijn de vaste bewoners van het eiland.
Vanaf onze ankerplaats hebben we een aantal keren walvissen gespot. Soms minuten lang leken ze een dans uit te voeren, springend uit het water en weer onderduikend na eerst een flinke klap met de staart op het water te hebben gemaakt.
We hebben een wandeling door het wit bescheten nog dorre bos (de regentijd moet nog beginnen) naar de vissers gemaakt. Aangezien het broedseizoen in volle gang is werden we door de vogels niet echt welkom geheten. Vooral de jongen werden met veel bravoure door beide ouders verdedigd. Met een van bij de vissers gekochte flinke vis in de hand hebben we de wandeling voortgezet, zijn nog even verdwaald, maar konden vervolgens een heerlijke duik in zee nemen. We voelden ons toch wel enigszins onfris.
De Italiaanse opstapper van de boot naast ons bood aan om voor ons die avond te koken, op z’n Italiaans. Een heel gezellige avond hebben we met de bemanning van de boot bij ons aan boord doorgebracht.
De volgende dag zijn naar de andere kant van het eiland gewandeld. Daar waren het meeuwen die rakelings langs onze hoofden scheerden om hun nesten te verdedigen.
Marja: “Isla Isabel is voor mij tot nu toe het hoogtepunt van Mexico“
Morgen (21 april) vertrekken we naar Mazatlan, een tocht van 85 mijl. We gaan er een dag en een nacht over doen.
28 April: 2 dagen geleden zijn Merel, Rob en Elin aan boord gekomen. We ze gaan een dag of 10 Mexico laten ontdeken.
Heel gaaf beste Marja en Henk, soms denk ik nog wel eens terug aan onze reis in 1979, voorzichtig in Mazatlan en hopelijk zie ik jullie deze zomer op de Wassenaarse Slag.
Wat een mooie impressie weer van jullie reis!
Prachtige foto’s en een mooi reisverhaal.
Groetjes
Hans&Angela
Beste Henk en Marja
We genieten elke keer van jullie reisverslagen en deze keer vooral de foto’s op Isla Isabel , héél mooi ! Goeie reis verder en tot het volgende verslag , hartelijke groet van Tiny en Jan.
Ziet er weer geweldig uit. Inderdaad net Galapagos. Tot van de zomer in Amsterdam. Groetjes uit Jordanië van Suzanne
Mooie verhalen weer!
Geniet maar van Elin en van Merel en Rob natuurlijk ook!
Groetjes Leen en Janny
Leuk om weer jullie verslag te lezen! We zijn benieuwd wat jullie verdere traject gaat worden. Fijn dat jullie bezoek hebben. Geniet ervan! Gr. Marten en Diny
Mooi om jullie reiverslagen te lezen. Jullie genieten er wel van. De foto’s zijn ook prachtig.
Groeten, Mappy en Rob Drenth
Wat een prachtige plaatjes. Ik blijf genieten van jullie boeiende reis en verslag.
Groet, Erny
Hallo Henk en Marja, ik zal me even voorstellen. Ik ben de overbuurman van Merel en Rob (en Elin) in Noordwijk. Van de week, bij toeval, Merel gesproken en gehoord van jullie mooie zeilreis.
Wij (ondergetekende en vriendin Anneke) zijn ook zeilers, maar helaas hebben we “onze” droom van wereld-omzeiling niet gerealiseerd. Des te meer respect voor jullie. Ik hoop dat jullie het “goed” vinden als ik met veel plezier jullie blog ga volgen. Heel vriendelijke groeten René.