13 maart 2018 Gran Canaria -Tenerife – La Gomera

Al weer bijna 4 weken liggen we in de haven van Garachico op Tenerife. Een haven met slechte reputatie vanwege de nauwe toegang met veel branding. Toch hebben we voor de haven gekozen vanwege zijn ligging, op de noordwestkant van het eiland, ver weg van het massatoerisme.
De invaart bleek inderdaad heftig, je vaart rakelings langs de basaltblokken die de havenhoofden moeten beschermen. Hoge golven spatten vlak naast de boot meters hoog uit elkaar. Eenmaal binnen de havenhoofden wordt het rustig.
We hebben er een heel aangename tijd gehad en heel veel bezoek uit Nederland ontvangen.

Garachico

De afgelopen weken:
21 januari zijn we van het zuiden van Gran Canaria naar Las Palmas gevaren, de hoofdstad van het eiland. De  haven van Las Palmas wordt door heel veel wereldzeilers aangedaan. Wij kwamen hier vele bekenden tegen. Zo ook John en Asha van de Asha. 4 Jaar geleden hebben we ze ontmoet in Den Oever. Marja, toen nog “opstapper” en ik zouden ’n weekendje naar Texel gaan. Harde wind deed ons echter terugkeren naar Den Oever. John hielp er ons met het afmeren van de boot. We hebben toen die avond bij hem aan boord een borrel gedronken en veel gesproken over “vertrekken”. John zou een jaar eerder vertrekken dan ik. Tot die avond was Marja de enige die niet zou vertrekken. Terug bij mij aan boord is daar verandering in gekomen……….
Nu ligt de Asha bij ons aan de zelfde steiger, 3000 mijlen van Den Oever.

In Las Palmas kwam Lisa aan boord. Om haar het eiland beter te laten leren kennen hadden we een auto gehuurd. De auto hadden we telefonisch gereserveerd en zou om 9 uur op de kade worden afgeleverd. Even over negenen kwam er inderdaad een man met autosleutels in zijn hand op mij af.
Op mijn vraag of hij de autoverhuurder was gaf hij een bevestigend antwoord. De sleutels hoorden bij een grote stationwagen. Er hoefde niets te worden ondertekend en het geld voor de huur moest ik maar na afloop onder de mat leggen, samen met de sleutels.
We stonden op het punt om weg te rijden toen de telefoon van Marja afging. Een ietwat geïrriteerde stem vroeg waar wij bleven, we hadden gisteravond bij hem een auto gereserveerd. We begrepen er niets van “de auto is toch al afgeleverd”. De man belde vanuit een auto die op enige tientallen meters van ons geparkeerd stond. Hij bleek de echte, officiële verhuurder te zijn. Wie de man was die ons zijn auto aanbood zijn we nooit meer achter gekomen. Gelukkig hadden we nog niet betaald. De sleutels hebben we zonder geld onder de mat gelegd. ’s Avonds bleek de auto te zijn verdwenen.

In de nacht van 30 tot 31 januari zijn we met Lisa naar Santa Cruz op Tenerife gevaren. Het besluit om ’s nachts te varen hadden we genomen omdat de wind hierna flink zou toenemen en we op Tenerife een aantal bezoekers zouden ontvangen.
Omdat ik mij al een paar dagen niet lekker voelde nam Marja de eerste wacht op zich.  Nadat ik het om 2 uur overnam verlegde ik de koers in de richting van ons doel, ik vond dat Marja veel te ver naar het noorden was gekoerst. Doordat ik geen rekening gehouden had met de drift en door de vóór de kust draaiende wind, kwamen we uiteindelijk veel te zuidelijk uit waardoor we de laatste uren tegen de wind in op de motor verder moesten. “Mar, je had gelijk…….”
In de haven van Santa Cruz meerden we de boot af naast de Hafskip, naar wat even later bleek een Nederlandse boot met evenals wij het plan om naar Patagonië te gaan. Zij volgden ons al geruime tijd en waren zeer aangenaam verrast toen wij naast hen afmeerden.
2 Dagen zijn wij in Santa Cruz gebleven, een leuke levendige stad.
Op weg naar San Miguel hadden we een stevige wind van achteren en surften over golven die we nog niet eerder zo hoog hebben meegemaakt. De boot gedroeg zich geweldig en bereikte snelheden tot  12,5 knopen.
In San Miguel zijn we maar één nacht gebleven. Vooral de omgeving was niet uitnodigend genoeg om er langer te blijven
De bedoeling was om de boot voor ’n weekje af te meren in de haven van Colon. We hadden er met vrienden die er op vakantie waren afgesproken. Helaas ging Colon niet door, de haven was vol. We hebben het anker laten vallen in de baai van Colon en zijn met de bijboot naar het strand gevaren. Daar stond de familie Gremee al op ons te wachten.
Omdat het op de boot niet echt comfortabel was zijn we de zelfde dag doorgevaren naar Playa de San Juan. Hier lagen we een stuk rustiger achter het anker.
In San Juan kwam Frouke, vriendin van Lisa aan boord. Playa de San Juan is een gezellig plaatsje, een oase in de uit hotels en appartementencomplexen bestaande zuidkust van Tenerife.

Met Lisa boven Playa San Juan, de Dina Helena in de diepte

Omdat de wind zou toenemen besloten we na twee dagen door te varen naar Los Gigantes.
We hadden ons van te voren voor de haven niet aangemeld omdat we wisten dat we dan sowieso geweigerd zouden worden. We werden inderdaad gesommeerd de haven direct weer te verlaten maar gezien de weersverwachting hadden we hier niet veel trek in. Andere uitwijkmogelijkheden waren er niet. Na enig heen en weer gepraat en na wat gelogen te hebben over de afmetingen van de boot, mochten we er voor één nacht afmeren in een box van ’n motorboot die tijdelijk met motorproblemen op de kant stond. Het paste maar net, de box had geen 10 cm. smaller moeten zijn. De stootwillen hingen aan beide boorden klem.
Uiteindelijk zijn we er 6 dagen gebleven.
Op het achterdek hadden we uitzicht op een piratenschip. Deze voer 2 keer per dag vol met toeristen uit. De zeilen die al in de haven gehesen werden waren nog te klein om het schip in een hevige storm te doen hellen. De muziek die uit de boxen schalde gaven het geheel een hoog “Efteling gehalte”.

We zijn vervolgens naar La Gomera gevaren, van Lisa en Frouke hadden we inmiddels al afscheid genomen.
Waarschijnlijk door het ontbreken van een internationale luchthaven is La Gomera gevrijwaard van massatoerisme. De meeste toeristen die er komen zijn dagtoeristen uit Tenerife. Veel verder dan de het stadje San Sebastian komen ze niet. Met het vertrek van de laatste ferry keert de rust in de stad terug.
Ook meert er een paar keer per week een groot cruiseschip af. Over de kade lopen dan honderden mensen richting het stadje. Gedurende een paar uur bevolken ze de straten en terrassen waarna ze weer verdwijnen.
Op La Gomera is het goed wandelen. Op het ronde eiland met een doorsnede van 25 kilometer zijn honderden kilometers aan wandelpaden aangelegd, sommige al door de Guanchen, de oorspronkelijke bewoners van de Canarische eilanden.
We hebben er Wim en Ella ontmoet, Nederlandse pensionado’s die er al jaren overwinteren. Ze hebben ons met hun cabrio het eiland laten zien. Als tegenprestatie boden wij hen aan om naar Tenerife mee te varen. Wim en Ella hebben zelf altijd gezeild en mede daarom werd ons aanbod gretig aanvaard.
Na eerst nog het carnaval van San Sebastian meegemaakt te hebben (= een optocht van mensen die elkaar met witte talkpoeder bestrooien), zijn we met hen naar Garachico gevaren.
De oversteek werd afgesloten met een door Ella en Wim gemaakte rijsttafel.
Heel veel bezoek uit Nederland hebben we in Garachico aan boord gehad. Met het bezoek hebben we Tenerife goed verkend. Wel 5 keer naar het Parque National del Teide (hoogste berg van Spanje) geweest maar er iedere keer andere wandelingen gemaakt. 4 Keer de lange bergweg naar Masca gereden, 4 keer naar Santa Cruz…….
Onze voorkeur gaat uit naar het Anaga gebergte, op de noordoostelijke punt van Tenerife. Het is er schitterend wandelen. De dorpjes zijn er nog niet aangetast door het toerisme
Afgelopen weekend afscheid genomen van het laatste bezoek.

Met Theo en Bram in het nationale park Del Teide
Met Stef en Agnes
Met Wouter en de Langevelders
Met Marije en Theodoor

Morgen willen we voor een tweede bezoek naar La Gomera te varen. We hopen dat de windvaan, die door Stef nog ’n keer is bijgesteld, zich nu goed gaat gedragen.

Waterval langs de weg naar Masca.
Del Teide, hoogste berg van Spanje

5 reacties

  1. Hallo Henk en Marja,
    Zo te zien hebben jullie het wel goed en hebben jullie al veel gezien tot nu toe.
    En Tenerife is tenslotte een mooi eiland.
    Ik wens jullie veel plezier toe.
    Groetjes van ons.

  2. Hallo Henk en Marja,

    ik heb net de laatste verhalen gelezen en ben weer helemaal op de hoogte van het verloop van jullie reis.
    Hier in het verre Holland is alles goed ( de bloembollen beginnen langzaam te kleuren, de eerste files bij Keukenhof 🙂 )Goed om te vernemen dat jullie het goed naar de zin hebben. Veel bezoek en ook van mensen die jullie al eerder hebben ontmoet ( de wereld is blijkbaar niet zo groot ). Prettige voortzetting van de reis gewenst en luisteren naar Marja hé……ik laat bij gelegenheid weer van me horen.
    Groeten, Ad en Yolande.

  3. Goed te zien….het mooie weer,jullie gezonde uitstraling.
    GENIET VAN alles wat op jullie pst komt.
    Brengen ze ook dropjes mee uit Nederland Marja.?..

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *