December 2021 – West Panama

De deining vanuit de oceaan zorgt voor aardig wat onrust in Ensenada Benao. Het is dan ook een geliefde plek voor surfers. Voor ons zeilers is het daardoor wat minder comfortabel. Benao is volledig gericht op de surfers wat voor ons weer het voordeel heeft dat we er een terrasje kunnen pikken, de eerste sinds weken.

De reden voor de stop in Benao was ook om Dennis weer te ontmoeten. Dennis, een Nederlandse zeiler, heeft er in de buurt een paar maanden geleden een huis gekocht. Om 4 uur ’s middags werden we van het strand opgehaald. Na een best wel lange tocht over een zandweg door de bush kwamen we bij het huis aan. Het is schitterend gelegen, uitzicht over zee, behoefd nog wel enig onderhoud maar daar wordt druk aan gewerkt.

Diep in de nacht, met veel te veel wijn door het keelgat, werden we naar Benao terug gebracht. Tijtje, ons bijbootje, lag er geduldig te wachten, de golven op zee waren echter wat minder uitnodigend. De eerste poging om de branding te passeren mislukte. Marja zat al in de boot maar tijdens het instappen ik verloor mijn evenwicht waardoor de boot met bemanning en al kapseisde. Ontnuchterd door het koele water lukte de tweede poging wel en roeiden we de donkere baai in, ons toplicht tegemoet.

De volgende middag vertrokken we samen met het Franse echtpaar Carol en Dominique, varend op de Hypo’s Camp, verder westwaarts naar het eiland Cebaco, een tocht van zo’n 80 mijl. De afstand kon vrijwel zeilend worden afgelegd. In de baai Naranjo  lieten we de ochtend erop vlak bij Hypo’s Camp het anker zakken.

We zijn weer terug in West Panama, daar waar we afgelopen maart na een windloze tocht vanuit Equador aankwamen. Toen leek het een vrijwel onbewoond gebied opdat we besloten richting Panama Stad te varen. Met alle informatie die we nu hebben hadden we  waarschijnlijk een andere beslissing genomen. West Panama heeft voor ons zeilers heel veel te bieden: een prachtig vaargebied, schitterende baaien met palmstranden waar heerlijk geankerd kan worden, honderen eilandjes, overal kleine dorpjes……

Dorpje op Isla Gobernadoro

In Bahia Honda kregen we, net als 7 maanden geleden, bezoek van Kenedey. Hij had weer een emmer vol vers fruit voor ons. Als tegenprestatie hadden wij een tas vol “nuttige spullen” voor hem. Hij ons nodigde uit om de volgende dag zijn huis te komen bekijken.

Nadat we de boot naar de andere kant van de baai verhuisd hadden roeiden we met Tijtje naar de kant. Zijn huis: best wel ruim, stenen muren, een golfplaten dak, een met inmiddels gebroken tegels betegelde vloer, een prachtige houten voordeur, geen kozijnen in de ramen, grote eikenhouten keuken met veel lege kastruimte. Elektriciteit wordt verkregen met behulp van zonnepanelen maar de accu’s zijn nauwelijks in staat de energie op te slaan. Het meubilair bestaat uit twee keukenstoelen en een tafeltje waarvan de helft van het blad ontbreekt. We werden verwelkomt door Olivia, kregen de twee stoelen en wat banaantjes aangeboden. Ze was duidelijk niet gewend bezoek te ontvangen.

Met Olivia hebben we de volgende dag een mooie wandeling door het oerwoud gemaakt, ze kon ons veel erover vertellen.

Hike met Olivia

Na Bahia Honda zijn we naar het vlakbij gelegen eilandje Isla a Canales de Tiera gevaren. Op de top ervan staat een grote moderne villa, de Italiaanse eigenaar heeft zich echter al meer dan een jaar niet laten zien. Er gaat zowel een weg als een kabelbaantje voor goederen naar boven.

Omdat de baai waar we lagen wel heel erg hobbelig bleek hebben we de volgende ochtend het eiland verlaten.

Isla a Canales de Tiera

Een ruim 20 mijl lange zeiltocht bracht ons naar Rio Santa Lucia en zijn deze een mijl of 4 opgevaren. Weer een compleet ander landschap. De boot lag er heerlijk rustig. Met Tijtje zijn we de mangrove ingevaren op zoek naar een doorgang naar het strand. Het geluid van de branding kwam steeds dichterbij maar het strand bleef onzichtbaar.

We hebben aan de overkant van de rivier Tijtje aan een steiger afgemeerd en zijn naar een dorpje gewandeld en gelift. Onderweg kwamen we langs een aftands barretje. Het leek gesloten maar nadat we waren doorgelopen werden we teruggeroepen door een man. Ik bestelde een biertje en omdat hij verder niets kon aanbieden nam Marja niets. De man vond dat waarschijnlijk erg sneu voor haar en kwam even later met een  kommetje rijst en kip aanzetten. Het bleek erg smakelijk waarna hij er mij ook een aanbood. In totaal moest 2 dollar worden afgerekend.

Rio Santa Lucia

Isla Cavada was de volgende bestemming. Dit privéeiland maakt deel uit van de eilandengroep Secas. Op het eiland staat een hotel, diverse huizen en is te bereiken door de lucht, een heuse airstrip is er aangelegd. Of de gasten met 600 dollar per nacht voldoende opleveren om de enorme investering en onderhoud te kunnen bekostigen, vragen we ons af.

Niet lang nadat we een illegale wandeling naar en over de landingsbaan hadden gemaakt, landde er een vliegtuigje. Even later zagen we een boot op het strand afkomen en een auto vanaf de strip naar beneden rijden. Er werd iets overgeladen…………. Wat zou het geweest zijn?

 

Boca Chica

21 december. We liggen bij het eilandje Parida. Het regent al vele uren. Het regenwater op de buiskap vangen we op. We kunnen hiermee een van onze watertanks vullen.

De wateropvang

Het eiland wordt bewoond door een paar families. Op het strand voor ons is een klein restaurant-barretje. Overdag wordt het strand bezocht door dagtoeristen, ’s avonds hebben we het rijk alleen, samen met Hypo’s Camp.

Op ’n ochtend vindt er een ware metamorfose plaats. Er is een cruiseschip aangekomen met 80 passagiers en 120 bemanningsleden aan boord. Binnen een paar uur is het strand omgebouwd tot een ware badplaats: ligstoelen, massage tent, bbq, bar……….. Om 5 uur in de middag was alles weer opgeruimd.

Isla Parida
Het strand na de Metamorfose
Het Cruiseschip

We zouden samen met Carol en Dominique een kerstdiner houden maar het ontbrak ons echter beide aan ingrediënten. We waren nog wel naar een gehuchtje waar ’n visser woont geweest maar hij kon ons op dat moment niets leveren. “Mas tarde” zei hij. De hele dag hebben we op hem gewacht maar “nada” geen vis. De volgende morgen, eerste kerstdag, hoorde we plotseling een boot naderen. Het was de visser, hij redde ons kerstmaal met 10 mooie vissen, net groot genoeg voor onze rookoven. Samen met onze vrienden hebben we toch nog op het strand van het eilandje Gamez kerst gevierd.

Isla Gamez
Dina Helena vanaf Hypo’s Camp. Op de achtergrond de vulkaan Barú, de hoogste berg van Panama
Onderweg kregen we bezoek van een “vreemde vogel”

28 december. We liggen nu bij Puerto Armuelles, de laatste haven vóór Costa Rica. Als het papierwerk is gedaan en de voorraadkasten zijn weer vol. Morgen of overmorgen vertrekken we naar Mexico. We willen daar waar het mogelijk is de nacht op het anker doorbrengen, aan land mogen we in tussenliggende landen niet.

Tot 10 jaar geleden werden vanaf deze inmiddeld vervallen pier de Chiquita bananen ingeladen om vervolgens naar Europa te worden verscheept
Tocht (geel aankomst in maart) en ankerplaatsen

O ja, de cliffhanger in ons vorige blog, dat telefoontje: De komst een derde kleinkind werd ons aangekondigd, het tweede kind van Wouter en Lynn.

Tenslotte willen wij jullie allen een hele fijne jaarwisseling wensen en een heel goed 2022.

22 reacties

  1. Henk, Marja, dank voor jullie spannende verhalen. Wat een avontuur. En het gaat maar door. Ook voor 2022 wens ik jullie het beste en bovenal een hele goede- en veilige vaart!
    Hartelijke groet, Jelto.

  2. Heerlijk verhaal, met leuk detail van het omslaan van de Tijntje.
    Wat een apart Kerstmaal ook.
    Fijne wisseling en goede tocht naar Mechico…

  3. Henk, Marja,
    Ik wens jullie ook een gezond 2022.
    Henk, gefeliciteerd met je komende kleinkind.
    Ik geniet van jullie verhalen, en behouden vaart. (Zo klonk het in oude polygoon journaals, als er een schip werd te water gelaten!
    Willem

  4. Weer ontzettend leuk beschreven en mooi gefotografeerd. Geniet maar van het leven daar. Al moeten jullie ook weer naar hier voor het tweede kindje van Wouter en Lynn, maar dat duurt nog even.

    Liefs,
    Marije

  5. Jullie zijn weer lekker op weg!
    Ook van ons de beste wensen voor het nieuwe jaar!
    Diny komt 15 januari naar Panama. Ik hoop tegen die tijd de Dayak weer in orde te hebben.

  6. Hele mooie foto’s beste Henk en Marja, ik blijf genieten van alles wat jullie meemaken !
    En jullie óók een mooie en veilige jaarwisseling ⛵️

  7. Lieve Henk en Marja, wat heb ik weer genoten van jullie prachtige reisverslag en foto’s daarbij. Zo leuk om een beetje mee te kunnen reizen.
    Wij wensen jullie een avontuurlijke en gezellige jaarwisseling
    Voor 2022 wensen wij jullie meer van dit alles; mooie ervaringen en ontmoetingen in veiligheid en gezondheid
    Van harte gefeliciteerd met de komst van jullie 3de kleinkind.
    Liefs van Menno& Carnique

  8. Wat een mooi verhaal weer, leuk dat we zo beetje bij blijven!
    We wensen jullie een mooie jaarwisseling en een gezond 2022!
    Veel plezier op jullie reis het komende jaar⛵
    Groetjes Leen en Janny

  9. Henk, wat een prachtige verhalen. Ik reageer nooit maar ik wil jullie een goede reis en een gezond 2022 wensen
    Je EHBO diploma is nog steeds geldig.

  10. Henk en Marja,
    Geweldig wat jullie meemaken en
    Geweldig dat jullie de moeite nemen dat allemaal met ons te willen delen.
    Daarnaast helpen jullie schitterende foto’s met blauwe luchten ons door deze grijze periode heen.
    Plezierige jaarwisseling en een veilig en gezond 2020
    Ruud en Anne Marie

  11. Weer mooie belevenissen en foto’s én leuk nieuws uit Nederland over een 3e kleinkind!
    ik wens jullie ook een fijne jaarwisseling en gelukkig en gezond 2022, op naar Mexico!
    lieve groeten van Suzanne

  12. Henk en Marja,

    Bedankt voor jullie mooie belevenissen, op deze manier kunnen we in het koude Holland lekker meegenieten, alhoewel het hier de warmste jaarwisseling ooit schijnt te worden 🙂

    Een hele fijne jaarwisseling gewenst en weer een behouden vaart in 2022.

    Groetjes: Anton en Carina.

  13. Hallo Marja en Henk,
    Weer een top verhaal over jullie vindingrijken zeilreis.
    Ik wil jullie ook feliciteren met jullie derde kleinkind.
    Wat leuk is dat.
    En nou heel veel plezier met de zeilreis
    Ik wens jullie nog heel veel zeemijlen en dat ook voor het komende jaar.

    En ik wens jullie beide een heel gezellig en leuke jaarwisseling toe en voor de komende jaren een goede gezondheid toe.

    De vriendelijke groeten van Sonja en Ton van der Kleij

  14. Hallo Henk en Marja,
    bedankt voor het mooie reisverslag en de goede wensen. Vanuit Noordwijkerhout alle goeds gewenst voor 2022, behouden vaart met mmoi ontmoetingen. Hartelijke groeten van ons.

  15. Ook wij volgen jullie verhalen en hebben alle blogs ook “even” terug gelezen. Leuke schrijfstijl! Soms missen we wat details zoals dat technische dingetje met die ventilator tbv de generator die je niet hebt(??). Wij hebben dezelfde motor dus vandaar de interesse. En is de Honda generator nu inmiddels gemaakt?
    René

Laat een antwoord achter aan Anneke & Sjoerd Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *