Januari 2020 – naar Ushuaia

Veel Langer dan dat de bedoeling was zijn we op Stateneiland gebleven. De straat Le Maire heeft een slechte reputatie en vergt dus een goede voorbereiding. De verbinding tussen de Atlantische en Stille Oceaan kent een sterke stroming die zeker niet tegen de wind mag staan.
Naar de volgende ankerplaats, Puerto Espagnol, is het ruim 60 mijl varen dus er moet ook nog eens vroeg in de ochtend vertrokken kunnen worden om deze afstand bij daglicht te kunnen overbruggen.
We hadden voor wat betreft voedsel er geen rekening mee gehouden dat we zo lang buiten de bewoonde wereld zouden zijn. Vlees was als eerste niet meer voorradig, gevolgd door kaas, verse groenten en eieren. Toch wist Marja met dat wat nog wel beschikbaar was iedere keer weer wat lekkers te maken.

Puerto Hoppner op Stateneiland

3 Januari was er eindelijk een weergat. Samen met de Pikaia en de ook inmiddels gearriveerde Max (nog niet eerder ontmoet) voeren we door de zeer nauwe uitgang de binnenste baai uit.

Op een nare rommelige golfslag na viel de oversteek van Le Maire mee en rondden we de Cabo Buen Suceso, naar de “andere kant” van Zuid Amerika, de “Pacific kant”
Omdat de wind het liet afweten moest de hele dag op de motor gevaren worden. Regen en kou maakten het er niet aangenamer op. Om half 12 ’s avonds lieten we anker zakken in Puerto Espagnol en konden we ons in de kajuit bij de kachel opwarmen.
De volgende ochtend werden we gewekt door een aangenaam zonnetje. Ook voor die dag stond een route van een kleine 60 mijl op het programma. Van boten die ons zijn voorgegaan hebben we de meest dramatische weersomstandigheden gemeld gekregen maar wij hadden en fantastische dag.
Op de AIS zagen we de Max, die een paar mijlen voor ons voer, vreemde bewegingen maken, het leek alsof er iets mis was. Contact via de marifoon bracht duidelijkheid, ze waren omringt door walvissen.
Een half uur later waren wij aan de beurt om ze van dichtbij te kunnen zien, een geweldig gezicht!

Walvissen vlak bij de boot

Na een heerlijke dag varen (helaas maar 1½ uur op zeil) kwamen we om een uur of 9 in Puerto Harberton aan, “bewoonde wereld” na 16 dagen.
In 1886 vestigde zich hier de Engelse familie  Bridge en bouwde er een estancia (boerderij). Harberton is inmiddels uitgegroeid tot een klein privé dorpje. Er is een museum, theehuis en restaurant en wordt in de zomermaanden bezocht door toeristen uit Ushuaia.
Ondanks de magere kwaliteit van het eten in het restaurant hebben we genoten van het vlees en de verse groenten.

Harberton

Samen met de bemanning van de Pikaia, hebben we een taxibusje genomen naar Ushuaia om er “uit te klaren”, een prachtige rit van 1½ uur door de bergen
Ons plan was om vanaf Harberton het Beagle kanaal over te steken naar het in Chili gelegen Puerto Williams.
Om uit te klaren dient langs 3 verschillende instanties worden gegaan, De prefectura (soort kustwacht), de immigratie (voor stempels in onze paspoorten) en de Douane (om de boot uit te klaren). Overal waar we kwamen was het eerste wat men er meldden dat het niet mogelijk is de benodigde papieren en stempels te krijgen wanneer de boot zich niet in Ushuaia bevindt. Er werd gelukkig bij iedere instantie een uitzondering gemaakt.*

Beagle kanaal

Puerto Williams, de meest zuidelijke stad ter wereld, is van oorsprong een militaire basis. Een rommelige armoedige plaats. Er is niet veel te beleven maar er kunnen vandaaruit mooie wandelingen worden gemaakt en de Marina is reuze gezellig.

Aan een lang geleden gestrand Duits schip kan de boot worden afgemeerd in Puerto Williams.
Uitzicht op Beagle kanaal vanaf Cerro la Bandera na een zware klim.
Aan de oever bij Puerto Willaims

Na een dag of 5 zijn we alsnog naar Ushuaia gevaren, een wederom windstille tocht. Ondanks dat Ushuaia een hoogte punt van de reis is bleef, omdat we er al eerder met de taxi waren geweest, de wat euforie uit.

Op weg naar Ushuaia

Tijdens onze eerste wandeling door de stad zagen we een rode brandweer auto met een Nederlands kentekennummer geparkeerd staan. De auto was omgebouwd tot camper waarmee Francien en Peter een rondreis aan het maken zijn door Zuid Amerika. Al snel zaten we binnen aan de borrel om elkaars avonturen te delen. Uiteraard zijn ze ook bij ons aan boord geweest en hebben we een middagje met de “Lazy Sue” een tochtje naar het National Park gemaakt.

Lazy Sue

Morgen, (18 januari) komt Lisa aan boord. We gaan met haar of naar Puerto Natales of gaan een 2 weekse gletsjers tocht maken.

*Waarom niet met de boot naar Ushuaia:
De boot moest na 6 maanden in Argentijnse wateren te hebben gevaren  12 januari het land uit. Hadden dan van Ushuaia 25 mijl terug moeten varen naar Puerto Williams in Chili. 18 Februari komt Lisa aan in Ushuaia, moeten dan weer 25 mijl de andere kant uit. Om de Chileense scheren te mogen bevaren moet dan vervolgens weer naar Puerto Williams worden terug gevaren om in te klaren. Als dat dan gedaan vaar je weerom langs Ushuaia zonder er aan land te mogen…………….

14 reacties

  1. Wat mooi daar! Leuk om een keer een filmpje te zien. Mag wel vaker hoor!! Haha.

    Walvissen wouwwww!!

    Ook gaaf wat die mensen in die mooie rode wagen doen. Gezellig dat jullie hen tegen kwamen.

    Veel plezier met Lisa.

    Xxxx Liefs Merel

  2. Leuke verhalen…… wij willen over een paar jaar de wereld over gaan zeilen. Leuk dat jullie met een groepje van boten zeilen. Toevallig tegen gekomen en elkaar blijven plakken?
    Lees jullie verhalen graag, dus ga zo door!
    Xxx

  3. Wow wat een avontuur aan de onderkant (mag je dat zeggen?) van de wereld! Dit stuk wereld is altijd mijn droom geweest. Prachtige foto’s. Ik geniet ervan.
    Groet Hans

  4. Wat een jaloersmakende foto’s. Prachtig!!! En leuk met een filmpje tussendoor. Veel plezier op de 2-weekse gletsjertour. Liefs, Marije

  5. Heerlijk om weer zo’n verhaal te lezen! Wat geweldig die walvissen, een belevenis zo dicht bij de boot. Hopelijk kunnen jullie nog kingscrab eten in Ushuaia. Zalig en kakelvers

  6. Ha die Henk en Marja,
    Prachtige verhalen over jullie steeds indrukwekkender wordende wereldreis! Wat een landschappen, wat een belevenissen! Your dream came true; Patagonie!! Alle plaatsjes die jullie aandoen zoeken we op Google maps om het een beetje te kunnen volgen. Als ik die nauwe zeestraten zie dan denk ik gelijk aan harde wind door de vernauwingen van al die bergen en vooral stroming! Daarnaast natuurlijk al die rotspartijen en eilanden. Gelukkig hebben jullie ondertussen veel ervaring opgedaan met navigeren en varen / zeilen onder moeilijke omstandigheden. Het is daar nu zomer, maar dat zou je aan de foto’s niet zeggen. Dat zich ook in dat soort kille uithoeken mensen vestigen. Begreep dat er eerst gevangenen werden gehuisvest. Ben het met Merel eens, jullie mogen best meer filmpjes maken! Geweldig dat jullie in die verre uithoek bezoek krijgen van Lisa! heel bijzonder. Met mij gaat het verder best goed.
    Groet en behouden vaart!!
    Rob Gremmee

  7. Hallo Henk en Marja,

    Mooie avonturen beleven jullie. Leuk filmpje en mooi foto’s. Bedankt daarvoor.
    Wisten jullie dat het diep genoeg was om tussen de rotsen door te varen ?
    Leuk ook om die mensen in die rode Mercedes camper tegen te komen.
    Veel plezier nog.
    Groeten, Rob Drenth.

  8. Fantastisch Henk en Marja deze mijlpaal: de Atlantische helemaal gerond en nu op naar de Stille Oceaan!!
    Hopen dat jullie het gletsjerpark Torres del Paine nog (te voet!) kunnen meepakken? Veel succes en plezier hierna met de waanzinnige fjordentochten en de king crab! Groetjes Rene.

  9. Het was leuk om even bij jullie aan boord te komen in Ushuaia. Misschien tot een volgende keer op deze reis!
    Groet Marc en Charlotte

Laat een antwoord achter aan Hoogerbrugge Remco Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *