September – Oktober 2024 – Vava’u en Ha’apai (Tonga)

De 175 mijl van Niuatoputapu naar Vava’u was er eindelijk een zonder bijzonderheden. We hebben er 34 uur over gedaan, één nacht op zee dus maar. Vooral de tweede dag maakten we veel voortgang waardoor we vóór donker aankwamen.
We zijn niet direct naar de hoofplaats gevaren om er in te checken maar hebben het anker laten vallen in een baai aan het begin van de archipel.

Marja vond dat het oliepeil gecontroleerd moest worden maar ik vond dat niet nodig, had dit in Niuatoputapu gedaan en daar olie bijgevuld. Gedurende de laatste overtocht hadden we tenslotte maar 3 uur de motor gebruikt. De schrik was groot toen na het openen van van de motorruimte er een enorme plas olie bleek te staan. De vuldop ontbrak, die was ik in Niuatoputapu vergeten terug te plaatsten. Zeker 3 liter hebben we door een nylonkous gefilterd en terug gegoten. Daaraan nog minimaal een liter nieuwe olie toegevoegd. Enorm geluk hebben we weer gehad, dat we de motor tijdens onze laatste overtocht niet langer hebben hoeven te gebruiken. Dit had zeker tot heel desastreuse gevolgen geleden.

Vava’u bestaat uit vele eilanden sommigen door bruggen met elkaar verbonden. Het hoogste punt steekt 200 meter boven de zeespiegel uit. Het telt vele beschutte ankerplaatsen die door een labyrint van doorgangen kunnen worden bereikt.

Voor de meeste zeilers is dit de laatste stap naar Nieuw Zeeland, hier worden de voorbereidingen getroffen voor een van de lastigste oversteken van de wereld.
Wij hebben echter onze plannen gewijzigd, we blijven hier. Marja zou graag de oversteek willen wagen maar ik zie er tegenop. We laten de boot in het cycloon seizoen achter aan een “cycloon bestendige” meerboei. Natuurlijk is hier een risico aan verbonden maar dit geldt ook voor de bijna 1200 mijl lange tocht naar Nieuw Zeeland.
Het geeft ons veel meer tijd Tonga te verkennen en mij meer rust.
We ontmoeten hier veel oude bekenden, zeilers die we de afgelopen twee jaar op de Pacific hebben ontmoet. Als wij hen over onze plannen vertellen krijgen we vaak de reactie “dat is eigenlijk niet eens zo’n heel slecht idee”. Veel zeilers zien tegen de oversteek op.
Het wordt een lange reis in november naar Nederland. Eerst 21 uur met de veerboot naar Nuku’alofa, de hoofdstad van Tonga en vandaar uit met het vliegtuig via Nieuw Zeeland en New York naar Amsterdam.
Pas een week voor vertrek weten we wanneer de veerboot vaart. We moeten een paar dagen in Nuku’alofa verblijven.
De komende weken gaan we hier de eilanden verkennen en als de wind het toelaat varen we nog naar de Ha’apai groep, een archipel 65 mijl zuidelijker.

Na een lange dag(licht) tocht, 59 mijl, zijn we bij Ha’ano eiland van de Ha’apai archipel aangekomen. De volgende dag naar het 3 mijl verderop gelegen Foa gevaren en liggen nu met de zelfde boten als een paar maanden geleden op Maupiti, 1280 mijl hier vandaan.. We zijn allen via een andere route hier terecht gekomen.

De Ha’apai archipel is heel anders dan de Vavu’a. Het bestaat uit een aantal lang gerekte eilanden sommigen met elkaar verbonden door dijken. De eilanden zijn laag waardoor ze aan ons aan de Frans Polynesische atollen doen denken. De vegetatie is wel heel anders, veel gevarieerder
Op de marktjes worden lokale producten verkocht, zoals cassave (ook wel maniok genoemd), Taro (een knol gewas), papaja’s, bananen, tomaten, wortelen sla en pompoen. Ook hier scharrelen varkens rond en worden koeien gehouden. De eilanden zijn daardoor, in tegenstelling tot de Frans Polynesische atollen, voor hun voedsel grotendeels zelfvoorzienend.

Voor Marja is het hier goed snorkelen, nog niet eerder heeft zij zulke grote en mooie koralen gezien.

De tickets voor Nederland zijn inmiddels geboekt, 17 november komen wij rond koffietijd op Schiphol aan.