November 2024 – Tongatapu (Tonga)

10 november.
De baai waar we liggen wordt steeds leger, de een na de andere boot vertrekt naar Nieuw Zeeland. De Dina Helena ligt vast aan een heel sterke meerboei alwaar wij haar over een paar dagen gaan verlaten.
De afgelopen tijd zijn we bezig geweest de boot voor te bereiden om haar zo veilig mogelijk achter te laten. De zeilen zijn eraf zoals ook de buiskap en de biminie. Omdat het hier tijdens het cycloon seizoen behoorlijk kan regenen hebben we ook de lekkages aangepakt. Begin dit jaar hadden we al een raam dichtgemaakt met epoxi maar nu ook een tweede hebben we op de zelfde manier onder handen genomen.
Verder gaan zo veel mogelijk spullen van het dek af de kajuit in.
We hebben twee mensen bereid gevonden om een oogje in het zeil te houden: Barry, een hier wonende Canadees en Scott, een Amerikaanse zeiler die ook met z’n boot hier blijft.
Er zijn al vrienden van ons in Nieuw Zeeland aangekomen maar helaas niet allemaal zonder kleerscheuren. De Ruffian is zijn mast verloren en moest de laatste 800 mijl op de motor overbruggen. Ze zijn door medezeilers van diesel voorzien. De Lordship moest met een op springen staande voorstag uitwijken naar Fiji en we hebben ook vernomen dat er een boot op weg naar Nieuw Zeeland gezonken is. De opvarenden zijn door een andere boot aan boord genomen.
Van de week kwamen hier twee boten met gescheurde zeilen de baai binnenvaren. Ze waren overvallen door een niet voorspelde storm..
Vooral ik ben nog steeds blij met het besluit de boot hier achter te laten.

We hebben een mooi gevarieerd vaarseizoen achter de rug. Eerst de Markiezen met Menno en Carnique, vervolgens een aantal atollen van de Tuamotus, de “Ils sous les vents” met o.a. Tahiti, Amerikaans Samoa en nu in Tonga.
3220 mijlen hebben we afgelegd en het anker bij 27 eilanden op 43 ankerplaatsen laten zakken.
Heel veel zin hebben we in ons bezoek aan Nederland.

13 november
We zijn na een 21 uur lange tocht in Nuku’alofa, de hoofdstad van Tonga, aangekomen. De overtocht met de ferry was een leuke ervaring. De boot heeft een binnenruimte maar de meeste passagiers geven er de voorkeur aan om zich buiten op het dek te nestelen. Op meegenomen kleedjes wordt gegeten en geslapen terwijl het zeker gedurende de nacht best wel koud kan zijn. Wij hadden een heel kleine hut tot onze beschikking, naast het stapelbed konden nog net de twee koffers geplaatst worden.
Onderweg werden diverse eilanden aangedaan waar spullen en mensen werden in en uitgeladen.

Zakken met kokosnoten worden overgeladen. In de kist waarop de man staat zitten varkens.

16 november.
De afgelopen dagen hebben we met een huurauto de hightlights van het eiland Tongatapu bezocht.

Er staat ons nu een hele lange dag in het vooruitschiet.
Om 9 uur in de ochtend zijn we naar het vliegveld gegaan, om 13:00 vertrok ons vliegtuig naar Auckland in Nieuw Zeeland, een 2 1/2 uur durende vlucht.
Voor onderweg had ik een fles wijn gekocht maar wijn werd in het vliegtuig al aangeboden. De fles was niet geseald waardoor ik bang was dat deze niet door de handbagage controle in Auckland zou komen. Verbaast waren we dan ook dat mijn rugzak met de fles wel door de scan kwam maar die van Marja door een half gevulde tube tandpasta eruit werd gelicht.
Ruim 15 uur later landden we in New York. Onze koffers zouden we volgens de dame in Tonga pas weer in Amsterdam te zien krijgen maar voor de zekerheid namen we toch maar een kijkje bij de bagageband. En ja hoor, daar verschenen onze twee rode koffers, we moesten ze opnieuw inchecken. Ik heb wel eerst de in Tonga gekochte fles wijn er in gestopt.
Na in totaal 23 uur vliegen en 8 uur wachten kwamen we in Amsterdam op zondagochtend 17 november aan. Doordat we de datumgrens waren gepasseerd heeft 16 november voor ons 2 dagen geduurd.
Merel met haar oudste dochter Elin stonden ons op te wachten. Helaas duurde dit heel lang omdat onze koffers niet uit New York waren meegekomen. Ben ik nu toch mijn fles wijn kwijt…..?

ps. De koffers zijn inmiddels terecht