November December 2022 – Guaymas en San Carlos (Mexico)

Drie weken hebben we gewerkt in de stoffige Marina Seca van Guaymas, ver buiten de stad en niet een plek waar je gelukkig van wordt.
De motor heeft voor het eerst sinds het begin van de reis een uitgebreid onderhoud gekregen, een dure klus. Omar, de monteur, heeft alles wat gedemonteerd kon worden meegenomen. Een paar dagen later werden alle onderdelen schoongemaakt en/of gereviseerd teruggeplaats. Als we hadden geweten dat Omar 40% van zijn inkomen aan de marina had moeten afstaan, hadden we het zeker anders aangepakt.
Antifouling (voor het onderwaterschip) is in de winkel alleen per 5 gallon (19 liter) voor een prijs 1000 dollar te koop. Het is niet alleen veel geld maar ook 5 gallons antifouling hebben we niet nodig. Via een werknemer van de marina hebben we de verf bij de vissers voor 400 dollar kunnen kopen en de 5 gallons gedeeld met een andere zeiler. Toch zo’n 800 dollar bespaard.
Drie weken op het droge en op hoogte wonen vonden we lang genoeg. De Dina Helena kon weer het water in, daar waar we haar het liefst zien.

Bij stad Guaymas, een tochtje van anderhalve mijl, hebben we het anker laten vallen.
De kleine jachthaven konden we niet in, er was geen plek. Dit heeft ons 2 hele winderige nachten opgeleverd. We vertrouwen het in Panama gekochte anker volledig maar de ketting bleek na ruim 5 jaar aan vervanging toe. De eerste 30 meter gingen nog maar hierna zag de ketting er niet naar uit om de boot met harde wind op haar plaats te houden. Gelukkig was het er niet diep zodat 30 meter ketting voldoende was. Als we niet hadden geankerd hadden we dit probleem waarschijnlijk te laat ontdekt.
Ook bleek een van de zonnepanelen niet te werken, dit merk je niet als je aan de walspanning van een haven ligt. De bedrading hebben we vervangen waarna de accu weer van energie werd voorzien.

De computer van de watermaker hebben we vervangen door een heel ingewikkelde doos (vervaardigd in Nederland door Hans Veen van Holland Nauta) die met veel draadjes verbonden moest worden aan de diverse onderdelen van het apparaat. Nu maar hopen dat het werkt. Aangezien het zeewater hier te verontreinigd is kon de nieuwe installatie niet worden getest.

Na 6 dagen ankeren mochten we de haven in en konden we beginnen met het zoeken naar spullen die op ons verlanglijstje stonden: Een nieuwe ketting, een hypalon dingy (hypalon is beter bestand tegen zonlicht), een nieuwe buitenboord motor en een generator.
De zoektocht naar een ketting verliep niet vlot. Eduardo, de havenmeester heeft erg zijn best gedaan ons te helpen maar helaas zonder resultaat. Uiteindelijk vonden we een tweedehands ketting in San Carlos. De eigenaar van de winkel waar we de ketting kochten is ook beheerder van een marina. Wanneer booteigenaren hun rekening niet betalen haalt hij een stuk van de boot af en doet dit in de verkoop. In dit geval was het een ketting.

Het haventje van Guaymas, de Dina Helena ligt ligt helemaal rechts

De buitenboord motor hebben we toch maar laten reviseren, een nieuwe bleek veel te duur. Omar heeft dit voor ons mogen doen maar nu zonder afdracht van 40% van zijn inkomen. Met zijn vrouw heeft hij bij ons aan boord gegeten.

Guaymas is een echte Mexicaanse stad. Niets is af, alles is kapot, stoffig, smerig……. Als je door de straten loopt moet je oppassen dat je niet in een put terecht komt waarvan de deksel is verdwenen. Toch hadden we het er erg naar ons zin. Supermarkt op loopafstand, overdekte markt, fruit en eetstalletjes………… Ook voor materialen konden we er terecht, al werden we vaak wel eerst van hot naar her gestuurd.
Het was gezellig in de kleine haven van Guaymas, er leuke mensen ontmoet.

Dia del Muertos….overledenen worden die dag kleurrijk herdacht
Dia del muertos te in Guaymas
Guaymas
In deze nooit afgebouwde en in verval zijnde flat wonen toch mensen

Na een week zijn we naar San Carlos gevaren, helaas bij gebrek aan wind op de motor. Eenmaal op zee probeerden we de watermaker te laten werken maar helaas, wel geluid maar geen drinkwater.
In de goed beschutte baai hebben we tegenover de marina van San Carlos het anker laten vallen. De nieuwe ketting past niet perfect in onze ankerlier maar het kan er mee door.
In San Carlos wonen voornamelijk Gringo’s (Amerikanen) en Canadezen. Dit geldt ook voor de bemanningen van de boten in de marina en op de ankerplaats. Niet veel doet je hier aan Mexico denken, je kunt er zelfs in dollars betalen.
We kwamen de Hipposcamp weer tegen, de boot die samen met ons uit Panama is vertrokken, al weer een jaar geleden. Zo ook Theo en Mirjam, 2 Canadese Nederlanders nu wonend in San Carlos, die we in het voorjaar ook hadden ontmoet.

Op een tweedehands bootspullen markt vonden we een hypelon dingy. Voor 550 dollar mochten we haar meenemen. Het bootje bleek nadat we haar te water hadden gelaten toch wel wat mankementen te hebben. Na dit de verkoper te hebben gemeld kregen we 150 dollar retour.
Met pijn in onze hart hebben we Tijtje verkocht, ons bijbootje uit Buenos Aires.

Iedere ochtend om 8 uur is er een “netje”. Op marifoonkanaal 74 wordt informatie gedeeld met de zeilers in de marina en op de ankerplaats. Via dit netje zijn we aan een generator gekomen. Ons verlanglijstje is hiermee helemaal afgevinkt.

Het enige wat ons nu hier vasthoudt is de watermaker. We weten inmiddels wat het probleem is, er moet een onderdeel vervangen worden welke uit Italië moet komen. We wachten al een week op een offerte. Wanneer deze er is, is het nog de vraag hoe lang het duurt om het onderdeel in ons bezit te krijgen.

De afgelopen dagen hebben we een zeiltochtje gemaakt. Eerst naar de onbewoonde Bahia San Pedro, een tocht van 20 mijl. Na een heerlijke eerste nacht volgde een prachtige dag. We hebben zelfs gezwommen. In de avond begon het echter heel hard te waaien. De steeds heftiger wordende deining uit zee trok zich niets aan van de kaap die ons hiertegen had moeten beschermen, de boot slingerde van gangboord naar gangboord. Midden in de nacht deed een enorme windvlaag onze nieuwe dingy van het voordek waaien. Gelukkig zat deze nog met een lijn verbonden aan de boot, anders waren we haar zeker kwijt geweest.

De rots in Baiha San Pedro die tevergeefs de deining uit zee moest tegenhouden

Bahia Algodones bleek beter beschut tegen de korte deining van de Golf van California. Mooie witte stranden omlijsten de baai. In een klein vissersdorpje hebben we voor 6 euro een hele kilo gefileerde verse vis gekocht.
Een wandeling van zo’n 4 kilometer over het strand bracht ons naar een luxe buitenwijk van San Carlos. De bewoners van de enorme villa’s waren in geen velden of wegen te bekennen.
Via strand en achtertuinen kwamen we bij een marina terecht. We hoopten er iets te kunnen drinken maar ook hier was het een dooie boel.
We besloten door de villawijk terug te gaan naar het strand maar een slagboom versperde ons de weg. We vroegen de man die de boom bewaakte of we er langs mochten maar na overleg met zijn collega in het wachtershuisje werd ons de doorgang geweigerd.
Enige 10 tallen meter ervoor hadden we een andere toegang tot de wijk gezien, een onbewaakt pad. En paar minuten later konden we de bewakers van de andere kant van hun slagboom van zo’n 50 meter afstand toezwaaien. Dit laatste hebben we maar niet gedaan.

In het dorpje La Manga wordt met deze windmolen water opgepompt
La Manga
Onze nieuwe dingy op het strand van Bahia Algodones
In de verte, tussen de twee eilanden, ligt de Dina Helena geankerd

Gisteren zijn we teruggevaren naar de Baai van San Carlos. Morgen, 18 december, willen we de Golf van California oversteken naar het stadje Santa Rosalia, een tocht van 80 mijl. We hopen daar maandag aan te komen. De onderdelen voor de watermaker laten we naar La Paz sturen, we hopen daar in januari of februari te zijn.

Ook hier is het winter. Meestal is de temperatuur aangenaam maar ondanks dat we ons op een hoogte van Noord Afrika bevinden, kan het ook, gepaard met veel wind, goed koud zijn. Men zegt dat deze kou uit Alaska komt. ’s Avonds gaat aan boord regelmatig de kachel aan. Ook de zeewatertemperatuur is te laag.

Onze plannen:
De komende maanden willen we in de Golf van California rondvaren. In maart hopen we de Pacific op te gaan, eerst naar de Gambier eilanden (zo’n 3000 mijlen varen) en dan naar de Marquesas eilanden. Hoe lang we hier blijven weten we niet maar het is de bedoeling dat we uiteindelijk in Australië aankomen.

Tenslotte wensen wij jullie hele fijne feestdagen en het allerbeste in het nieuwe jaar

20 reacties

  1. Weer een bijzonder verhaal en weer aardig wat problemen opgelost. Wij nemen onze petjes af voor jullie, super stoer vaarvolk !!!
    Fijne feestdagen toegewenst en een voortvarend en vooral een gezond 2023 toegewenst.

    Groet,

    Cees en Marijke

  2. Henk en Marja,
    Ook fijne feestdagen namens mij.
    Leuk om zo mee te varen.
    Indrukwekkend zoals jullie alles op-, aanpakken en oplossen.
    Groet Wilma

  3. Ha Henk en Marja, leuk om van jullie te horen.
    Vandeweek heb ik het afscheids etentje van Onno Schoonderwoerd bijgewoond. Na 41 jaar verdiend met pensioen! Het was leuk. Vele herinneringen opgehaald.
    Wij wensen jullie ook fijne feestdagen en een mooi nieuw zeiljaar toe met weinig onderhoud en leuke ontmoetingen.
    Hartelijke groeten van
    Annemarie en Huub Steverink

  4. Marja en Henk,
    Ik wens jullie een goede en fijne Kerstdagen en een fijne Jaarwisseling en ook wens ik jullie een gezond en een zeer goed 2023 toe.
    En ook nog vele mooi zeemijlen en nog vele mooie verhalen en veilige zeemijlen toe.

    De vriendelijke groeten van Ton en Sonja van der Kleij.

  5. Weer lekker bezig! Never a dull moment!
    Voor het nieuwe jaar veel reis – en zeilplezier toegewenst vanuit koud Nederland.
    Marten en Diny

  6. Marja en Henk, wat een verhaal weer. Fijn dat bijna alle werkzaamheden tot nu toe zijn gelukt en dat jullie nog steeds enorm genieten op jullie reis. Heel leuk weer om alle verhalen te lezen. Blijf ze sturen!
    Voor nu, vanuit een koud Nederland, hele fijne kerstdagen en alle goeds voor 2023. Behouden vaart⛵️.

    John en Elly

  7. Allo Henk en Marja, dank voor deze nieuwe verhalen en foto’s.
    Veel peripecies met de boot onderhout en met toch veel problemen die nog moeten geregeld worden.
    Een reis rond de wereld, is helaas niet alleen maar een boot en de zee, er moet een grote preparatie doen voor het vertrekken. CHAPEAU !
    Ook aan jullie twee, een prettige jaar uiteinde.
    Tot volgend jaar !

  8. Marja en Henk. Wat leuk om weer te lezen wat jullie allemaal meemaken. Geniet lekker. Gezellige feestdagen en een gezond 2023. Groetjes Peter en Janny

  9. Henk en Marja,

    Wat een leuke heads-up !

    Fijne kerstdagen en een goed uiteinde !
    Hartelijke groetjes van uit Uitgeest, Ronald, Suus & Spruitje: Max

  10. Dag Henk en Marja, genoten van jullie verhaal, boot onderhoud blijft altijd een nare bijkomstigheid van de vaar hobby. Wij hebben dat dit jaar ook weer ontdekt.
    We wensen jullie goede en behouden reis richting Australië . Fijne kerstdagen en een mooie goede jaarwisseling.
    Groet Heleen en Henk. Volgend jaar alweer 9 jaar gelden dat we een dag met je meezeilden vanuit Andijk.

  11. Hoi Henk en Marja,
    Mooie bijboot hebben jullie nu. We hopen dat het onderdeel van de watermaker spoedig in jullie bezit komt en dat de reis zo weer voortgezet kan worden.
    Vanuit een (ijzig) Akersloot wensen we jullie een fijne kerst en de beste wensen voor 2023.
    Groetjes Anton en Carina

  12. Henk en marja, wat een mooi verhaal.
    En wat beleven jullie mooie dingen.
    Wij wensen jullie fijne kerstdagen en een gezond 2023 toe.
    O ja je diploma is nogsteeds geldig

  13. Hoi wereldreizigers,
    Wat fijn dat we weer mee mogen reizen . Door jullie mooie verslag zie ik ook wat van deze mooie wereld en geniet.
    Wel keihard werken voor jullie zeg. Nog gefeliciteerd met jullie nieuwe kleinkinderen. Een gezellig kerstfeest en een heel mooi 2023 toegewenst met mooie zeilavonturen. Liefs Sjaan

Laat een antwoord achter aan Janny Hoekmeijer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *