Maart – April 2023 – Mexico ->Les Gambier

14 maart, 5e dag op zee.
Het schiet niet erg op, pas 280 mijlen staan er op het log. De meeste wind hebben we ’s nachts maar in de ochtend valt deze helemaal weg.
Het wachten is op de passaatwind.
Eergisteren hebben we de Baja Californië achter ons gelaten en vanaf nu zullen we voorlopig geen land meer in zicht hebben.
De dagen komen we door met lezen, kruiswoord puzzelen, koken en af en toe onderhoud aan de boot.
Even leek het erop dat we terug zouden moeten naar Mexico. Er zat een vreemd geluid bij de roerkoning. Om er bij te kunnen moest eerst heel wat worden verbouwd waarna bleek dat de oorzaak lag bij een wat uitgesleten overbrenging naar het stuurwiel. Het zag er niet verontrustend uit.
Vanaf morgenmiddag hopen we voor een langere periode meer wind hebben…. we zullen zien.

We laten Baja Californië achter ons

18 maart, 8e dag op zee.
Vanmorgen besloten we het roer om te gooien en meer naar het westen te varen in de hoop daar de passaatwind te vinden.
We varen daardoor niet meer “voor de wind” waardoor het leven aan boord veel aangenamer is. De tocht is daardoor wel 100 mijl langer maar dat wordt voor een deel gecompenseerd door een hogere snelheid.
De wind heeft het tot nu toe af laten afweten. De teller staat op 580 mijl, dat is in 8 dagen niet iets om over naar huis te schrijven.
Via de radio hebben we contact met de Aloma, zij varen 160 mijl ten zuiden van ons en doen het een stuk beter. We proberen iedere dag een praatje te maken.

21 maart, 12e dag op zee.
Al dagen worden we gevolgd door genten, soms lijkt het erop dat ze aan boord willen komen (ze staan erom bekend) maar deze hebben het nog niet aangedurfd. We zitten er ook niet op te wachten. De Aloma had er 8 op de reling zitten en in een mum van tijd was de hele boot onder gescheten.
We wachten nog steeds op de eerste “100 mijl + dag”. Er is wind maar omdat deze inmiddels weer recht achter ons staat maken we niet veel voortgang. 880 Mijlen hebben we afgelegd, nog zo’n 2420 te gaan.
Er is nog steeds vers voedsel waarvan Marja steeds weer iets lekkers maakt.

23 maart, 14e dag op zee
Gisteren net niet de 100 mijl aangetikt, het log bleef op 99 mijl hangen.
Vandaag zal het zeker beter gaan.
Gisteravond vertelde de Aloma over de radio dat ze een squal met windstoten tot 40 knopen over zich heen gehad hebben. Dit was voor ons een waarschuwing om beter op te letten. Nog geen half uur later zaten ook wij er midden in. De wind viel mee, zo’n 28 knopen, maar de regen viel met bakken neer. In een korte tijd was het een chaos aan boord door druipende kleding en lekkages. Het was voor ons de eerste regen sinds maanden en dan treden er altijd wat lekkages op.
Vanmorgen kwam er op 3 mijl afstand een tanker langs.

25 maart, dag 16
We hebben een heftige nacht achter de rug, het ene na het andere regenfront vergezeld met hevige windstoten kregen we over ons heen. De golven zijn enorm en bewegen de boot alle kanten op. Bij een van deze heftige schommelingen werd Marja door de boot geworpen en belande tegen het keukenaanrecht. Gelukkig mankeerde ze niets, alleen de prullenbak moest het ontgelden.
Nadat ik mij net van mijn natte kleren had ontdaan werd de boot opnieuw gegrepen door een windvlaag. Ik vloog naar buiten en moest de boot, omdat de stuurautomaat het niet aan kon, voor langere tijd op koers houden. Dat was in mijn adamspak, zelfs hier vlak bij de evenaar, een heel koude aangelegenheid.
We hebben vandaag het zelfde weer maar nu bij daglicht zie je de buien aankomen. Het gaat waarschijnlijk tot morgenochtend duren, een tweede slapeloze nacht staat ons dus in het verschiet.
De sterke wind heeft ons wel flink verder gebracht. Gisteren hebben we voor het eerst meer dan 100 mijlen gevaren. Ook de windmolen produceert veel energie waardoor de accu’s goed zijn opgeladen.
Ondanks alles is de stemming aan boord prima.

27 maart, 18e dag
1500 Mijlen staan er op het log.
De laatste dagen hebben we geen regenfronten meer over ons heen gekregen. De nare golfslag zijn we sinds vanmorgen ook kwijt. Rustig weer nu, 11 knopen wind, 4 knopen snelheid.

Over een paar dagen zullen we voor de derde keer tijdens onze reis de evenaar passeren. Rond de evenaar bevinden zich de doldrums, wind arme gebieden. Deze kunnen meer dan 100 mijl breed zijn. We hopen deze toch zo veel mogelijk zeilend te kunnen overbruggen aangezien we niet veel vertrouwen hebben in de gereviseerde koelwaterpomp.
De Aloma vaart inmiddels 400 mijl voor ons. Iedere avond spreken we elkaar via de radio.

31 maart, dag 22
De afgelopen nacht zijn we de evenaar overgestoken. We hebben deze keer een speciaal biertje met Neptunes gedeeld. Vanaf nu hebben we ons beloofd elke middag een biertje te delen als het weer rustig is.
1900 mijlen zitten erop, nog ruim 1500 te gaan.
We bevinden ons midden op de oceaan. Het dichtstbijzijnde vaste land is hier 1700 mijl vandaan, het dichtstbijzijnde eiland zo’n 1000 mijl. Toch krijgen we nog af en toe bezoek van vogels.
Sinds vanmiddag hebben we een andere zeilboot in de buurt, ze zijn ons op 4 mijl gepasseerd maar zullen ze snel uit het oog verliezen.
Marja heeft vandaag de laatste verse groente in een pasta verwerkt, er rest ons nog wat aardappels, uien en knoflook. Blikvoer zal vanaf nu dit moeten aanvullen.

Het is tot nu toe geen extreem hectische maar wel een heel ongemakkelijke tocht. In het begin hadden we te maken met te weinig wind, daarna hadden we een stevige wind van voren waardoor de boot zich door hoge golven van voren moest worstelen. De Dina Helena trok zich daar echter niet veel van aan en trotseerde dit met een snelheid van 5 tot 7 knopen.
Ook hebben we een aantal problemen moeten oplossen: lekkages, de watermaker die het iedere keer laat afweten, VHF kabel had waterschade waardoor ook de AIS niet meer werkte, connecties van de zonnepanelen…….. dat de startmotor die niet altijd wil werken maakt de tocht ook extra spannend. De speling in de roerkoning en de gereviseerde koelwaterpomp doen daar nog een schepje bovenop.

We hebben ook te maken gehad met een harde wind van achter die wel 5 meter hoge golven onder de boot deed rollen. Ze zee leek wel een duinlandschap. Op de toppen van de golven hadden we een mooi uitzicht hierover. De boot surfte soms met ruim 12 knopen door het water.

Het wachtschema gedurende de nacht is 3 uur op en 3 uur af, beginnend om 20:00 uur. Soms wordt de rust onderbroken vanwege een zeilwisseling.

4 april, 26e dag
We zijn de 7e zuiderbreedte graad gepasseerd. Volgens de Aloma, die inmiddels 600 mijl voor ons vaart, zou het weer hier veel stabieler zijn. Nu, dat ervaren wij ook. De wind waait nog wel uit een lastige hoek (zuidoost) met een kracht van 15 knopen. Windvlagen van 20 knopen zien we niet meer.
We maken behoorlijke voortgang, gisteren 138 mijlen in 24 uur. We hebben nog 1000 mijlen te gaan en hopen hier maximaal 9 dagen over te doen.
Er wordt door Marja met de beschikbare ingrediënten heerlijk gekookt. Ik ben iedere keer weer verbaasd hoe ze dit voor elkaar krijgt in de sterk schommelende boot. Met het arsenaal aan kruiden en Mexicaanse sausjes weet ze het blikvoer heel smakelijk te maken.

6 april, 28e dag
De rust die we 2 dagen geleden hadden was maar van korte duur. We ploeteren weer tegen hoge golven in.
Gisteravond dook de voorpunt in een golf, water stroomde over het dek, niet alleen de kuip maar ook de kajuit in. In een fractie van een seconde was het een grote chaos binnen. Direct aan de slag gegaan met hoosblik en dweil en zoveel mogelijk met zoet water alles geboend.
Volgens de weervoorspelling moet het morgen rustiger zijn.
Gelukkig maken we behoorlijke voorderingen, ruim 130 mijl per etmaal.

8 april, dag 30
Het water dat na de overrollende golf onder de vloeren stond bleek niet alleen hiervan te zijn. Een van de ramen in de romp lekt en niet zo’n beetje ook. Gisteren hoosde ik Iedere 3 uur meerdere emmers water onder de planken vandaan. Vandaag is het heel rustig weer waardoor de boot minder helt en de ramen boven de waterlijn blijven.
In Les Gambier zullen we de ramen opnieuw moeten kitten.

11 april, dag 33
20:30 uur (boottijd)
Aan de horizon is nog net een rode gloed te zien van de reeds onder zijnde zon. De maan zal rond middernacht opkomen.
We zeilen alweer zo’n 26 uur. De twee dagen hiervoor heeft de motor bijna onafgebroken gedraaid. De gereviseerde koelwaterpomp houdt zich vooralsnog goed maar het blijft spannend.
Nog 160 mijl te gaan en hopen overmorgen vroeg in de ochtend het anker te kunnen laten vallen.
We hebben te maken met een matige wind van opzij die de Dina Helena met een knoopje of 5 door het water doet glijden.

13 april
Op de 35e dag hebben we het anker laten vallen in Les Gambier bij het eiland Mangareva. Blij, voldaan, opgelucht en ook trots dat we de zo’n grote afstand hebben overbrugt.
3442 mijlen, 6200 km! Om je een idee te geven: trek een lijn van 6200 km van Amsterdam naar het oosten, dan kom je diep in Mongolië terecht. De andere kant uit naar het westen brengt je ergens halverwege Canada.
We bevinden ons nu in een heel ander deel van de wereld.
3442 mijl is meer dan 12% van de totaal afgelegde afstand gedurende onze reis.
De tocht hier naartoe was veel lastiger dan we hadden verwacht, we hebben het zwaar onderschat. Eerdere lange tochten, die van Gambia naar Brazilië en van Chili naar Ecuador, waren veel aangenamer.
Maar het bleek de moeite waard, we zijn in het Paradijs aangekomen, daarover vertellen we in ons volgende blog meer.
Er is een lange klussenlijst af te werken, met name de vele lekkages zullen we moeten verhelpen.
Alle handdoeken en beddengoed bleken drijfnat geworden te zijn en ook zijn veel spullen verloren gegaan door de lekkage bij een klein raam in de voorpunt.
Maar natuurlijk gaan we ook van dit paradijs genieten.

21 reacties

  1. Ik vind het een geweldige prestatie van jullie! Met veel respect en belangstelling volg ik jullie mooie reisverslagen. Ik wens jullie een mooie tijd en succes met alle klussen.

  2. Hallo Marja en Henk,
    Wat heftig allemaal.
    Hoop dat de zeereis verder naar wens verloop
    En Marja gelukkig dat niets verder er aan over gehouden.
    Ik behoude vaart verder.

    De vriendelijke groeten van Ton en van Sonja van der Kleij

  3. Wauw t lijkt wel een spannend boek Henk en Marja!!! Stuurmanskunst – vakmanschap en geluk heeft jullie weer een end verder gebracht!
    Geniet nog goed en succes met t vervolg!
    Groetjes uit Amersfoort

  4. Pfffff, jullie zijn veilig aangekomen.
    Gefeliciteerd.

    Dank voor het spannende verslag dat we beiden in een adem uitlazen en hopen dat de fles om het te vieren het overleefd heeft.

    Geniet ervan

    Ruud en Anne Marie

  5. Wat een avontuur!!! Jullie hebben het lang volgehouden op zee zeg. Nu lekker lang genieten in jullie paradijs.

    Dit weekend zal ik even een spraakberichtje sturen vanuit mijn camperbus. Ik ga weer op pad.

    Liefs Merel

  6. Henk en Marja,

    Wat een geweldig avontuur, fijn dat jullie in Frans Polynesië aangekomen zijn. Jullie zullen wel een aardige klussenlijst hebben opgebouwd ik denk dat jullie de lijst van onze oude sleepboot overtreffen…. Hoop dat jullie in Iles Gambier alle benodigde spullen kunnen krijgen. Rust lekker uit en geniet van het paradijs

    Groet: Anton en Carina.

  7. Fijn dat jullie veilig over zijn! Begon al enige onrust te voelen. Altijd gedacht dat alleen houten schepen lekken na een droge periode.
    Geniet van paradijs en succes met ‘ de lijst’

  8. Wat een ruig verhaal, maar uiteindelijk gelukkig veilig aangekomen. Ik heb even wat foto’s via Google bekeken en dit is, zoals jullie terecht hebben omschreven, het paradijs. Lekker rustig het schip weer opknappen en vooral geen haast hebben. Ik heb wel verhalen gelezen van mensen die zijn gebleven in dit gebied, dus wie weet ha, ha, ha.

    Welnu, geniet van al het moois daar en tot het volgende verslag.

    Groet,

    Cees en Marijke

  9. Ik ben blij weer een teken van leven van jullie te lezen. Gelukkig zijn jullie min of meer heelhuids aan de ‘overkant’ gekomen. Wat een avontuur. Eerst maar even bijkomen en klussen, groetjes van Suzanne

  10. Gefeliciteerd!!
    Wat een tocht zeg. Al dat water binnen.. ik hoop dat jullie de klussen snel kunnen klaren want Gambier is zo mooi om te bezoeken. Daar wil je al je tijd aan besteden.

  11. Wat een avontuur, wat een uitdaging, wat een spannend verhaal …… Respect voor jullie dat dit deel van de overtocht is gelukt, ondanks de toch vele problemen. Nu bijkomen in het paradijs. Ik zie uit naar het vervolg.
    Hartelijke groet, Jelto

  12. Wat weer een spannende tocht. Nu eerst maar bijkomen en genieten rn natuurlijk de nodige reparaties uitvoeren veel succes en geniet . Groetjes Willem Visser k

  13. Lieve Henk en Marja, welcome in paradise
    Wat een enorme spannende, stoere, geweldige prestatie
    Zo ongelooflijk veel respect voor jullie, zo gaaf ook te lezen dat jullie het samen als team zo goed doen.
    Veel succes met het ” pamperen ” van de Dina Helena, die jullie trouw naar de overkant heeft gebracht.
    Kijk uit naar jullie volgende verslag met veel foto’s, zodat we een beetje mee kunnen genieten 😉
    Rust lekker uit
    Liefs
    Carnique

  14. Henk, Marja,
    Wow, wat een heftig relaas! Ik ben blij dat jullie goed zijn aan gekomen! Geniet van jullie verblijf daar en sterkte met de reparaties. Ik zie uit naar je verhaal, betreffende je verblijf daar!
    Willem&Maria

  15. Hallo Henk en Marja,
    Een felicitatie waard dat jullie dit deel van de overtocht hebben gehad. Het was spannend te lezen hoe het jullie is vergaan. Nu heerlijk bijkomen in het paradijs.
    Groeten van ons.

  16. Onvoorstelbaar, wat een tocht! Gelukkig zijn jullie gezond aangekomen! Diep respect voor deze prestatie. Wat een enorme afstand zonder enig land in de buurt, je moet maar durven! Ik vermoed dat op Mangareva meer jachten aanmeren die de oversteek hebben gemaakt waardoor er enige voorzieningen zijn. Maar het is bepaald ook geen wereldstad…Veel plezier in Paradise!

  17. Ik vind het maar dapper van jullie om die oversteek te maken met z’n 2tjes. Vond het IJsselmeer met windkracht 6 à 7 al heftig genoeg toen we van Andijk naar Urk zeilden met jullie.
    Ben altijd weer opgelucht als jullie ergens vasteland bereikt hebben.
    Even lekker uitrusten nu en dan weer aan de klus en natuurlijk genieten van al het moois daar.
    Lieve groet,
    Karin

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *