Juni – Juli 2020 – Road trip

Al weer ruim 3 maanden zijn we in Chili. Het wordt steeds kouder en natter, tijd om naar het warme Nederland te gaan. 24 Juli hopen we op Schiphol aan te komen. De tickets zijn geboekt en betaald maar dit geeft nog geen garantie. Er worden nogal wat vluchten gecanceld.

Ondanks de wat mindere weersomstandigheden hebben we ons de laatste maanden niet verveeld. De marina wordt wel steeds rustiger. Een 4 tal boten zijn naar Frans Polynesië vertrokken en bemanningen van 2 boten zitten in Europa.
Alleen de Pikaia, de Hamaka en de Timbuktoe zijn nog bewoond. (deze laatste boot met de solozeiler Michael zijn wij in Gambia voor het eerst tegengekomen).

Kiwidream vertrekt naar Frans Polynesië

Onze visa zijn verlopen, we zijn dus min of meer illegaal hier. We moeten ons om de 2 weken bij de politie melden alwaar we in een boek onze handtekeningen moeten zetten.

Op een van de laatste nazomerse dagen zijn we met de dinghy naar Isla Mancera gevaren, 4 mijlen hier vandaan in de monding van de rivier. Het pittoreske  eilandje was eigenlijk gesloten voor bezoekers, er voer geen veerpond. Er wonen wat vissers en oudere mensen. Het wordt bezocht door vele toeristen maar wij waren nu de enigen.

Om “even van boord te zijn” hebben we de auto van de havenmeester voor een 4 tal dagen gehuurd.
Om van de ene naar de andere provincie te reizen heb je een vergunning nodig. Via internet moet je verklaren dat je gezond bent (of niet) en ook moet een reden voor de reis worden opgegeven. Natuurlijk waren we kerngezond en het ophalen in Puerto Montt van ons gerepareerde voorzeil was een goede reden.
In een buitenwijk van Puetto Montt hadden we een rbnb geboekt. Het was een typisch Chileense wijk, kleine kleurrijke huisjes veelal met golfplaten bedekt. Vanuit Europa zou je hier niet snel iets boeken. De ontvangst was echter hartelijk.

De volgende ochtend hebben we ons zeil opgehaald en de Oka, een boot van een Duitse bevriende zeiler, gecontroleerd. Peter is al een aantal maanden geleden naar Duitsland vertrokken en had ons gevraagd een kijkje te nemen.
Gregg en Renate van de Sirius lagen in een andere haven van Puerto Montt. Het was de enige boot van de “WhatsApp groep” die we nog niet ontmoet hadden. De WhatsApp groep is een jaar geleden aangemaakt en bestaat uit boten die deze zomer Patagonië van zuid naar noord hebben bevaren. We hebben ze een  bezoek gebracht.
Van Puerto Montt zijn we naar het merendistrict gereden. Bij het binnenrijden van een dorpje aldaar werden we halt gehouden. Onze temperatuur werd gemeten en we moesten de auto door een geïmproviseerd wasstraatje rijden, te idioot voor woorden!
De Duitse invloed is erg groot in de dorpjes en stadje waar we doorheen reden. Fruitillar en Puerto Varas aan het Lago Llanqquihue zijn hier het beste voorbeelden van.

Puerto Octay
Fruitillar

Puerto Varas


De tweede nacht hebben we doorgebracht in een  vakantiehuisje diep in het bos, alleen verwarmd door een houtkachel, heel knus.
Het skioord waar we de volgende dag naar toe reden bleek gesloten. We hebben nog wel door de sneeuw kunnen banjeren.

Een lege weg naar een skigebied op de flanken van de Osorno vulkaan
Het hek was niet hoog genoeg om ons te beletten het gesloten nationale park te betreden

De eigenaresse van de laatste rbnb was wel heel erg panisch. Ze bleef met mondkapje meters bij ons uit de buurt en de betaling moest in een plastic zakje worden gedeponeerd. De keuken mocht we niet gebruiken.  Het ontbijt de volgende morgen werd voor de deur gezet waarna ze snel weg beende.
Restaurants zijn gesloten dus waren we aangewezen op de supermarkten voor onze lunch en de natuur voor de sanitaire behoeften.
De besneeuwde vulkanen, daar waar het gebied om bekend staat, hebben we door het slechte weer niet gezien. Ondanks dat de natuurparken gesloten waren hebben we toch een beeld kunnen krijgen van het binnenland van Chili (althans het Chili van hier).


We zien uit naar ons bezoek aan Nederland en met name natuurlijk naar van onze kleinzoon Hugo, dan al weer 2 maanden oud.
De terugvlucht staat geboekt voor 3 oktober. Of verkeer van Europa naar Chili dan weer mogelijk is, is niet te voorspellen. We kunnen deze vlucht één keer kosteloos verzeten.

Pelikanen zwemmen rond om de boot

7 reacties

  1. Zin om je weer te zien pap. Kom maar lekker vaak op de borrel. En Marja ook. Ik kijk er naar uit.

    Misschien zie ik je op het vliegveld 4 augustus. Ik land op Rotterdam Airport. En anders een andere dag. We houden contact.

    xxxxx

  2. Toch mooi dat jullie wat rond kunnen trekken. Mooie foto’s weer. Als jullie in NL zijn en even niets te doen hebben zijn jullie van harte welkom!

  3. Mooi verhaal weer en jullie hebben weer veel gezien.
    Ik zou zeggen genieten jullie er maar van.
    En hoop dat het voor jullie doorgaat om naar Nederland te komen.
    Groetjes.

  4. Henk en Marja,
    Ik hoop dat de terugreis voorspoedig zal zijn.
    Misschien is er gelegenheid bij te kletsen! Maar eerst in Nederland zien te komen!
    Groetjes
    Willem Hali

  5. Ik hoop dat het allemaal gaat lukken met de vluchten en dat jullie de zomer in Nederland kunnen doorbrengen. Leuk om elkaar dan weer te zien, maar eerst natuurlijk jullie kleinzoon Hugo bewonderen. Groetjes van Suzanne

  6. Mooie foto’s weer, leuk om op deze manier steeds met jullie mee te reizen. Goede reis naar Nederland, hoop jullie dan weer te zien. Zo leuk om een kleinkind te hebben! Groetjes

  7. Lieve Henk en Marja
    Allereerst van❤️❤️Gflctrd met de geboorte van jullie kleinzoon.
    Kan me heel goed voorstellenn dat jullie naar NL willen, hoop erg dat het lukt 3/10.
    Ook weer heel leuk om jullie verhalen en avonturen te lezen, mooie verhalen ondanks corona.
    Blijf gezond , kijken ernaar uit jullie weer te zien in oktober.
    Lieve groeten Menno&Carnique

Laat een antwoord achter aan Carnique Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *