December 2018 – Mindelo (Cabo Verde)

We liggen al weer bijna 4 weken in de baai van Mindelo op het eiland Sao Vincente. Marja is een weekje in Nederland geweest om de 25e verjaardag van Lisa bij te wonen. Ik heb in die week geklust aan de boot.

Lisa de jarige job

We liggen hier met een heel aantal ons bekende boten: De Pegasus, waar wij drie jaar geleden in Enkhuizen aan boord zijn geweest, De Dayak die wij vorig jaar december op Lanzarote hebben ontmoet, De Hafskip waarmee we hopen volgend jaar door Patagonië te reizen en de Lola en Morgaume van La Palma.
Vele andere boten zijn de afgelopen weken naar de overkant vertrokken.
Wij wachten op een weergat om via het eiland Santiago naar Gambia te gaan.

De stad Mindelo met zijn 70.000 inwoners is levendig. Er zijn vele barretjes en restaurants. Overal op straat wordt door voornamelijk vrouwen vis en een beperkt assortiment groenten verkocht. Er heerst een gemoedelijke sfeer en in tegenstelling tot wat ik er van verwacht had wordt je meestal met rust gelaten. Daar kunnen de Marokkanen nog wat van leren!
Met de Aluguer zijn we naar Sao Pedro en Calhau geweest, twee dorpjes waar echt niets te beleven valt. In Calhau was nog wel wat activiteit te bespeuren, vissers trokken er hun boten op het strand.
Van hieruit hebben we over prachtige stranden een wandeling gemaakt richting Baia das Gatas. Helaas waren de stranden bedekt met volgens de Kaapverdianen afval dat van het vaste land van Afrika afkomstig is. Onze handen jeukten maar er is geen beginnen aan. We zullen dit tijdens onze reis veel vaker gaan tegenkomen.
We zijn van mening dat eerst door grootschalige wereldwijde acties de stranden moeten worden schoongemaakt en hierna pas de oceanen te zuiveren. Ook zou de bron, het fabriceren van plastic, moeten worden aangepakt.

Vissers aan het werk op het strand van Calhau
Strand bij Baia das Gatas

Met de ferry zijn we met de bemanning van de Dayak naar het eiland Santa Antao geweest. We hebben ons daar met een busje over het eiland laten rijden. Wat een contrast met Sao Vincente. Met name de noordwest kant van het eiland is heel groen.

de Dina Helena in de baai van Mindelo vanaf de Ferry naar Ilha de Santo Antao
Onze chauffeur stopte bij een klein dorpje in de bergen om koffie te drinken
Landbouw in de krater van de Cova vulkaan
Landschap van Santo Antao
Klinkerweg naar de adere kant van het eiland
De groene vallei. Suikerriet staat in bloei
Traditionele huisjes van Santo Antao
Rum stokerij

Met Petra en Bram van de Hafskip hebben we de Monte Verde beklommen. De Aluguer bracht ons naar de voet van de berg. Een klinkerweg slingert van hieruit omhoog maar wij kozen voor de shortcut, een steil voetpad. Om op de top te komen moet aan het eind van het pad nog een stuk klinkerweg genomen worden. De laadbak van een vrachtautootje bracht verlichting.
Zo steil als dat de zuidkant van de berg is, zo vlak is het boven.
Vlak onder de top staat een hutje waar je thee kunt drinken. De diverse soorten kruidenthee worden op het bijbehorende akkertje verbouwd. Een groot zwart scherm condenseert waterdamp, het water wordt in een grote betonnen bak opgevangen om het akkertje hiermee te bevloeien.

Geiten aan de voet can de Monte Verde
Maisvelden op de top van de Monte Verde
Het groene contrast met het lager gelegen gedeelte van het eiland
Picknick op de hellingen van de Monte Verde

Er staat permanent veel wind in de baai waar we nu ankeren waardoor de windmolen op volle toeren draait. De accu’s zijn voor het eerst sinds  ons vertrek uit La Palma vol. Alle apparaten zijn opgeladen en we hebben zelfs 120 liter water gemaakt zonder gebruik van de generator.
Het verblijf op de boot is door de wind (vlagen 30 knopen) wel minder comfortabel.

Vanavond en morgenavond vinden er een aantal afscheidsborrels plaats. Maandag hopen we te vertrekken.
Vorig jaar werd Gambia nog door vele Nederlandse vertrekkers bezocht. Dit jaar lijken we de enige te zijn. Ze gaan en masse naar Suriname. Dit zal te maken hebben met het feit dat de verzekering West Afrika niet dekt. Een tweede reden is de brug over de rivier, op 150 km van de monding. De vorig jaar nog in aanbouw zijnde brug is een paar weken geleden gesloten. De doorvaarthoogte is 16m50, exact wat wij nodig hebben. Dat wordt dus nog wel spannend. De rivier moet na de brug op z’n mooist zijn. Krokodillen en nijlpaarden schijnen er regelmatig te spotten te zijn. We hopen tot Georgetown te kunnen varen, 300 kilometer stroomopwaarts.

9 reacties

  1. Hallo Marja en Henk,

    weer een prachtig verhaal met mooie foto`s. Gefeliciteerd met je dochter Marja. 25 jaar is een prachtige leeftijd. Goeie reis naar Gambia en als je bij de brug bent even samen aan bakboord, dan moet je er onder door kunnen.
    Groeten van ons.

  2. Hoi Henk en Marja,

    Altijd weer leuk om een update te krijgen over jullie reis. Zo te lezen gaat alles goed met jullie. Veilige reis naar Gambia toegewenst.

  3. Leuk jullie geweldige avonturen te volgen
    Vandaag staat een paginagroot verhaal van Pieter Jan Hagens en Renske van de Lola in het AD. Ze vertrekken nu uit Mindelo richting Suriname. Kennen jullie zeker wel..
    Goeie vaart naar Gambia,

  4. Hallo Henk en Marja,

    Een niet aflatende stroom van mooie verhalen en fraaie foto’s, geweldig.

    Marijke en ik wensen jullie fijne kerstdagen, een mooi 2019 en natuurlijk een behouden vaart toe.

    Wanneer is de grote oversteek voorzien ??

    Hartelijke groet,

    Cees en Marijke

  5. Prachtige foto’s. Wat het afval betreft binnen de EU is volgens mij net een wet aangenomen om wegwerpplastic te verbieden. Hopelijk gaan andere landen volgen! Aangezien we jullie even niet zien wensen we jullie fijne kerstdagen en een gelukkig 2019!
    groetjes van Mirjam en Tim

  6. Fantastisch wat jullie allemaal beleven. Aan je ketting te zien ben je toegetreden tot een van de stammen aldaar? wij wensen jullie nog meer moois in 2019 en veel gezondheid, liefs Clemens & Maris

Laat een antwoord achter aan aad driessen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *