April 2019 – Storm in een glas water

We hadden het anker laten zakken in Saco do Ceu, een kleine kom op het eiland Ilha Grande. De kom is te bereiken via een natuurlijk kanaal en is volledig omsloten door bergen. In de pilot staat dat het water er zo glad kan zijn dat je ’s nachts de sterren er in ziet weerspiegelen.
Op de oever bevinden zich een aantal restaurantjes. Bij een mochten we de bijboot aan de steiger afmeren nadat we beloofd hadden hier na onze wandeling iets te komen drinken.
We zaten er nog niet goed en wel of er kwam een helikopter aanvliegen. Deze landde achter een muur van het terrein en even later kwam van achter de muur een groepje mensen tevoorschijn die plaats namen aan een voor hen gereserveerde tafel. Dit is ook Brazilië!
’s Avonds zaten we op het achterdek, het was windstil.
Plotseling begon het te waaien. In eerste instantie gaf dit een welkome verkoeling. Het ging wat harder te waaien opdat we de windmolen aanzetten om wat energie op te wekken. Binnen een paar seconden begon het nog harder te waaien en binnen een minuut stormde het met windvlagen van wel bijna 100 km. per uur. De boot ging als een gek te keer, de spullen vlogen alle kanten uit. Op de plotter zagen we dat het anker het niet hield en we met een rap tempo naar de andere kant van de kom dreven.
Snel de motor aan om het anker te ontlasten. Twee ander zeilboten dreven ook onze kant op.
Op een paar lichtjes op de oever na was het aardedonker in de kom, met trillende benen stond ik achter het roer. Met veel moeite lukte het om de boot niet verder af te laten drijven. Iedere keer weer werd de voorsteven gepakt door de wind waardoor we er dwars op kwamen te liggen. Het heeft zeker een uur geduurd voordat de wind het opgaf en ons met rust liet.
De schrik heeft er nog een paar dagen ingezeten.

de Dina Helena in Saco do Ceu, voordat het noodweer losbarstte

 

Rio hadden we een paar dagen ervoor verlaten na eerst nog wel het enorme Christusbeeld te hebben bezocht. Op aanraden van een local hadden we bus 422 genomen maar op de gps van de telefoon zagen we dat we steeds verder verwijderd raakten van het treintje dat ons omhoog zou brengen. De buschauffeur zei dat we maar het beste konden uitstappen. Na een taxirit van bijna een half uur kwamen we bij het stationnetje aan en wat stond daar: bus 422. De bus maakt een cirkel door de stad. We hadden er dus in kunnen blijven zitten.

We verlaten Rio varend langs de Copacabana

De rustige tocht naar Ilha Grande hebben we grotendeels gedurende de nacht gemaakt. Langzaam zagen we de contouren van Rio achter ons verdwijnen. Het vertrouwen in de boot na de problemen met de motor en de stuurinrichting is weer helemaal terug

Alvorens we in de onfortuinlijke Saco do Ceu de nacht hadden doorgebracht, hebben we geankerd in de Enseada das Palmas bij Praia dos Mangues. Een mooie wandeling over het eiland bracht ons naar Praia Lopez aan de oceaankant van het eiland. De nacht vóór Saco do Ceu lagen we bij en Abraao.
Ilha Grande is en schitterend groen eiland met vele baaien, mooie stranden en alleen over het water te bereiken kleine dorpjes. Van de hoge bergen stromen talloze riviertjes de zee in.
Nadat de toeristen ‘s avonds vertrokken zijn is het hier een oase van rust.

Praia Lopez
Abraoo
Een van de talloze kleine eilandjes

We hebben geankerd bij het plaatsje Paraty tussen boten waarvan de eigenaren hier soms al jaren wonen. Op het nabijgelegen strandje hebben ze een watervoorziening gemaakt waar ook wij gebruik van mochten maken.
Paraty is een van de meest bijzondere plaatsen van Brazilie. Bij hoog water lopen de straten tussen de pittoreske huizen vol. Het is de bedoeling dat het terugtrekkende water de straten weer schoonspoelt.

Paraty
Paraty bij hoog water

Helaas moesten we verder. Pogingen om legaal verblijf in Brazilië te verlengen zijn niet gelukt. We hebben nog een heel lastig stuk te gaan. Ook de winter komt er aan, dat zal het afzakken naar het zuiden er niet gemakkelijker op maken.

Voordat we naar Ilhabella vertrokken hebben we eerst nog een nacht doorgebracht in Saco do Mamangua, een smalle diepe inham die ons deed denken aan een Noors fjord. Volgens de pilot zou aan het eind van de inham een voetpad moeten zijn naar een waterval. Met de bijboot voeren we naar dit punt maar wat we zagen waren alleen dichte mangrove bossen. Plotseling zag Marja een kleine opening. We voeren naar binnen en kwamen vervolgens op een zich door de bossen slingerend riviertje. Het riviertje leek eindeloos lang en een paar keer overwogen we terug te gaan.
Op het moment dat we er eigenlijk niet meer in geloofden zagen we 2 bootjes afgemeerd liggen. Op de kant stond een richting aanwijzingsbord met de naam van de waterval. Na een kwartiertje lopen door een tropisch regenwoud kwamen we bij de waterval aan. Onderaan was een poel waarin we heerlijk gezwommen hebben.

Het riviertje door de mangrove
De uitgang
Dorpje aan de oever

7 mei,
We liggen inmiddels alweer 2 dagen bij Ilhabela, aan een moring van wel een hele sjieke jachtclub. De eerste 4 nachten zijn gratis en mogen gebruikmaken van de douches en het zwembad. We zijn van plan om morgen te vertrekken naar Florianopolis, 280 mijlen hier vandaan.
Gisteren hebben we een prachtige tocht over het eiland gemaakt maar herover in ons volgende blog meer.

4 reacties

  1. Wat eng zeg van die wind. Jullie komen tot nu toe overal goed van af. Houden zo.

    Verder echt leuk wat jullie allemaal meemaken. Heerlijk lijkt me dat!

    Dikke kus en knuffel van Merel, Robbie en de vandaag jarige Leffe.

  2. We genieten enorm van jullie avonturen en wensen jullie veel succes met het vervolg van de reis..
    Groetjes van Tiny en Jan.

  3. Mooie reis maken jullie‼️
    Wij wonen in Guaibim, / Valenca aan het vasteland achter Morro de Saõ Paulo!
    Altijd welkom ( maar jullie koersen zuid toch) maar jullie zijn er al voorbij!
    Graag willen we jullie verslagen lezen!
    Veilige reis verder!

    1. Wij zijn inmiddels vele mijlen verder. Als we nog in de buurt waren zouden we zeker geprobeerd hebben een afspraak te maken.
      Moeten over 10 dagen Brazilië uit zijn. Varen donderdag vanaf Florianpolis richting Rio Grande. Vandaar naar Uruguay.
      Wat doen jullie in Brazilië?

      Hartelijke groet,
      Marja en Henk

Laat een antwoord achter aan Merel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *